Pu Qouc
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Simone
25 November 2007 | Vietnam, Hanoi
Lieve allemaal,
deze dagen zit ik op een bounty eiland Pu Qouc. Niet veel meer te doen dan op strand bakken, bananashake te drinken en noodles te eten.
Het is hier prachtig weer, mijn bungalow staat bijna aan het strand.
Vanmiddag zou ik eigenlijk op trekking gaan maar ik was de enige die zich aangemeld had....dan gaat het niet door. Alle hotels zijn zo goed als vol maar waar die toeristen dan zijn.....geen idee.
Ik heb me maar laten afzetten in het dorpje en vond het internetcafe. Kan ik mijn mail weer bijhouden en dat blijkt maar weer heel belangrijk te zijn. Niet alle berichten zijn even leuk.
Afstand is een raar fenomeen. Soms is het helemaal niets en soms is het 3x zover als het werkelijk is. Soms kun je niet ver genoeg gaan en soms hoef je geen cm te reizen om er los van te komen. Zo is reizen om ergens voor weg te lopen geen oplossing. Reizen om los te komen van thuis kan prima werken. Soms zit juist in de afstand het gevoel van thuiskomen. Soms moet je weg van huis om antwoorden te vinden.
Antwoorden die dan weer heel dichtbij lagen.
Heb nog niet alle antwoorden (als ik die al kan vinden) maar heb nog een aantal weken te gaan!
(Gladiator op tv!!!! ben helemaal afgeleid: I'm Maximus Desimus Meridius...General of the Felix Legions, ...father of a murdered son, husband of a murdered wife...and I will have my vengance..in this life or the next.....HEERLIJK Het blijft een geweldige scene).
De eettentjes staan hier direct op het strand, de een wat europeeser geequipeert dan de ander. 25 nov. eet ik met 2 oostenrijkers uit Wenen. Zelfs mijn duits gaat erop vooruit hier hihi.
We hebben het luchtig over de politieke situatie in Oostenrijk (Haider) en Nederland (Fortuyn). Er blijken nogal wat overeenkomsten. Het is leuk om het eens echt ergens over te hebben. Het is een gemutliche abend.
Dan heb ik de volgnede dag wel een tour: erop uit met de boot om tesnorkelen. Weer met een hoop duitsers aan boord dus de weer uit de herinnering terug gekomen woorden kunnen in de praktijk gebrachtworden. Het weer is schitterend maarhet water is niet zo helder. De vissen zwemmen wat dieper en datkan ik zonder bril allemaal maar moeilijk zien en onderscheiden. De zeebodem kent wel verschillende vormen van koraal of begroeiing of hoe heet dat. IOets dat eruit ziet als hersenen, rode kool, bloemkool. IN oranje, iets turquois, iets blauwwig (ja sorry dat ik nietspecifieker kan zijn maar ik heb hetniet scherp kunnen zien). Heb ook niet lang gesnorkeldwant het is minder leuk dan om Ko Phi Phi als je niet zoveel kan zien.
We gaan ook nog vissen met een soort van katrol. Erg hilarisch want de toeristen staan op een rij met een van de bootmannen ertussen. HIJ haalt de ene vis na de andere binnen....met dezelfde katrol. We moeten er erg om lachen. Devissen krijgen we geserveerd met de lunch! vsuper vers, lekker. De lunch verder is erg uitgebreid dus geen klachten. Dan zonnen we wat en verbranden wat......want het gaatecht snel op zo'n boot en met hetsnorkelen ook. Dan mis ik iemand die mijn rug kan insmeren....en ook metde aftersun 's avonds........
Op de terugweg gaan we naar een strand aan de andere kant van het eiland: totaal anders. Wit strand, helder water. Echt weer zo'n plaatje. Aan 'onze' kant is het ook mooi maar is het water niet zoo helder.
We rijden terug via de onverharde weg en dan valt goed op hoe klein het stukje gecultiveerde strand is. Gemaakt voor de toeristen. Het is denk ik, 25 meter breed. Daarachter is het leven van de vietnamezen. Hun huizen, hun hangmatten, winkeltjes, hutjes. Zo typisch om te zien. Hun huis heeft vrijwel altijd een veranda met openslaande deuren. Direct tegenover die deuren staat de tv in een dressoir / vitrinekast achtige met glazen deurtjes. Dat is hun zondagse spul. En het maakt niet uit of het huis groot, klein, goed of niet goed onderhouden is, het is standaard inrichting.
Nou, ik heb genoten van mijn 4 dagen strand in Pu Quoc. De vorige keer mailde ik vanuit die vreselijke plaatsRachia Gia. Dat doe ik nu weer omdat ik ongelukkigerwijs iets teveel tijd heb om te mailen; mijn bus naar HCMC gemist (op 5 minuten..) en nu moet ik 3 uur wachten op de bus van 16.00 uur. Dan ben ik 22.00 uur in HCMC. Gelukkig ken ik de buurt daar want ik heb er al geslapen want eigenlijk vind ik dat te laat om ergens aan te komen.
Ik zit weer in een internet cafee met allemaal game-spelende, koptelefoondragende, toch nog schreeuwende kinderen naast me. Elke keer weer een belevenis. Soms kijken ze met mond open mee naar mijn tikken. eentje heeft durven vragen wat ik deed en toen verbaasd gevraagd "waarom?". Tja, om in contact te blijven met mijn thuisfront ;-).
En anita, ik heb zelf geen last gehad van de typhonen die Vietnam geteisterd hebben omdat ik van Hanoi naar HCMC gevlogen ben. Ik ga niet alle steden en plaatsen zien die ik had willen zien. Hue, Hoi-An en Nha Trang sla ik over want die hebben of te veel geleden gehad van de overstromingen, te veel ziekte-risico of tot nu toe nog steeds te slecht weer. Ik heb redelijk veel toeristen gesproken die daar zijn geweest ten tijde van en sommigen zijn zelfs geevacueerd. Op dat moment geen pretje maar zo op het strnad in Pu Quoc is het voor hun wel een goed verhaal. Ik ga het niet opzoeken. Heb helemaal geen zin in regen dus ga niet 'hoger' dan Dalat. Daarmee bedoel ik vanuit HCMCwilde ik terug omhoog naar Nha Trang maar nu ga ik morgen via Mui Ne naar Dalat en dan terug naar HCMC om verder te gaan naar Cambodja, Phnom Phen.
Maar ja,...dan moet ik geen bussen gaan missen......dan schiet het niet op.
Nou, dit was nog even een toevoeging aan het bericht Pu Quoc.
Zal blijven proberen in het hier-en-nu te zijn, maar dat kost soms best moeite. Er blijft veel om over na te denken, zeker op zo'n strand maar maken jullie je niet ongerust....er blijft ook zeker veel tijd over om te genieten en dat doe ik zeker!!!
Liefs voor iedereen.
deze dagen zit ik op een bounty eiland Pu Qouc. Niet veel meer te doen dan op strand bakken, bananashake te drinken en noodles te eten.
Het is hier prachtig weer, mijn bungalow staat bijna aan het strand.
Vanmiddag zou ik eigenlijk op trekking gaan maar ik was de enige die zich aangemeld had....dan gaat het niet door. Alle hotels zijn zo goed als vol maar waar die toeristen dan zijn.....geen idee.
Ik heb me maar laten afzetten in het dorpje en vond het internetcafe. Kan ik mijn mail weer bijhouden en dat blijkt maar weer heel belangrijk te zijn. Niet alle berichten zijn even leuk.
Afstand is een raar fenomeen. Soms is het helemaal niets en soms is het 3x zover als het werkelijk is. Soms kun je niet ver genoeg gaan en soms hoef je geen cm te reizen om er los van te komen. Zo is reizen om ergens voor weg te lopen geen oplossing. Reizen om los te komen van thuis kan prima werken. Soms zit juist in de afstand het gevoel van thuiskomen. Soms moet je weg van huis om antwoorden te vinden.
Antwoorden die dan weer heel dichtbij lagen.
Heb nog niet alle antwoorden (als ik die al kan vinden) maar heb nog een aantal weken te gaan!
(Gladiator op tv!!!! ben helemaal afgeleid: I'm Maximus Desimus Meridius...General of the Felix Legions, ...father of a murdered son, husband of a murdered wife...and I will have my vengance..in this life or the next.....HEERLIJK Het blijft een geweldige scene).
De eettentjes staan hier direct op het strand, de een wat europeeser geequipeert dan de ander. 25 nov. eet ik met 2 oostenrijkers uit Wenen. Zelfs mijn duits gaat erop vooruit hier hihi.
We hebben het luchtig over de politieke situatie in Oostenrijk (Haider) en Nederland (Fortuyn). Er blijken nogal wat overeenkomsten. Het is leuk om het eens echt ergens over te hebben. Het is een gemutliche abend.
Dan heb ik de volgnede dag wel een tour: erop uit met de boot om tesnorkelen. Weer met een hoop duitsers aan boord dus de weer uit de herinnering terug gekomen woorden kunnen in de praktijk gebrachtworden. Het weer is schitterend maarhet water is niet zo helder. De vissen zwemmen wat dieper en datkan ik zonder bril allemaal maar moeilijk zien en onderscheiden. De zeebodem kent wel verschillende vormen van koraal of begroeiing of hoe heet dat. IOets dat eruit ziet als hersenen, rode kool, bloemkool. IN oranje, iets turquois, iets blauwwig (ja sorry dat ik nietspecifieker kan zijn maar ik heb hetniet scherp kunnen zien). Heb ook niet lang gesnorkeldwant het is minder leuk dan om Ko Phi Phi als je niet zoveel kan zien.
We gaan ook nog vissen met een soort van katrol. Erg hilarisch want de toeristen staan op een rij met een van de bootmannen ertussen. HIJ haalt de ene vis na de andere binnen....met dezelfde katrol. We moeten er erg om lachen. Devissen krijgen we geserveerd met de lunch! vsuper vers, lekker. De lunch verder is erg uitgebreid dus geen klachten. Dan zonnen we wat en verbranden wat......want het gaatecht snel op zo'n boot en met hetsnorkelen ook. Dan mis ik iemand die mijn rug kan insmeren....en ook metde aftersun 's avonds........
Op de terugweg gaan we naar een strand aan de andere kant van het eiland: totaal anders. Wit strand, helder water. Echt weer zo'n plaatje. Aan 'onze' kant is het ook mooi maar is het water niet zoo helder.
We rijden terug via de onverharde weg en dan valt goed op hoe klein het stukje gecultiveerde strand is. Gemaakt voor de toeristen. Het is denk ik, 25 meter breed. Daarachter is het leven van de vietnamezen. Hun huizen, hun hangmatten, winkeltjes, hutjes. Zo typisch om te zien. Hun huis heeft vrijwel altijd een veranda met openslaande deuren. Direct tegenover die deuren staat de tv in een dressoir / vitrinekast achtige met glazen deurtjes. Dat is hun zondagse spul. En het maakt niet uit of het huis groot, klein, goed of niet goed onderhouden is, het is standaard inrichting.
Nou, ik heb genoten van mijn 4 dagen strand in Pu Quoc. De vorige keer mailde ik vanuit die vreselijke plaatsRachia Gia. Dat doe ik nu weer omdat ik ongelukkigerwijs iets teveel tijd heb om te mailen; mijn bus naar HCMC gemist (op 5 minuten..) en nu moet ik 3 uur wachten op de bus van 16.00 uur. Dan ben ik 22.00 uur in HCMC. Gelukkig ken ik de buurt daar want ik heb er al geslapen want eigenlijk vind ik dat te laat om ergens aan te komen.
Ik zit weer in een internet cafee met allemaal game-spelende, koptelefoondragende, toch nog schreeuwende kinderen naast me. Elke keer weer een belevenis. Soms kijken ze met mond open mee naar mijn tikken. eentje heeft durven vragen wat ik deed en toen verbaasd gevraagd "waarom?". Tja, om in contact te blijven met mijn thuisfront ;-).
En anita, ik heb zelf geen last gehad van de typhonen die Vietnam geteisterd hebben omdat ik van Hanoi naar HCMC gevlogen ben. Ik ga niet alle steden en plaatsen zien die ik had willen zien. Hue, Hoi-An en Nha Trang sla ik over want die hebben of te veel geleden gehad van de overstromingen, te veel ziekte-risico of tot nu toe nog steeds te slecht weer. Ik heb redelijk veel toeristen gesproken die daar zijn geweest ten tijde van en sommigen zijn zelfs geevacueerd. Op dat moment geen pretje maar zo op het strnad in Pu Quoc is het voor hun wel een goed verhaal. Ik ga het niet opzoeken. Heb helemaal geen zin in regen dus ga niet 'hoger' dan Dalat. Daarmee bedoel ik vanuit HCMCwilde ik terug omhoog naar Nha Trang maar nu ga ik morgen via Mui Ne naar Dalat en dan terug naar HCMC om verder te gaan naar Cambodja, Phnom Phen.
Maar ja,...dan moet ik geen bussen gaan missen......dan schiet het niet op.
Nou, dit was nog even een toevoeging aan het bericht Pu Quoc.
Zal blijven proberen in het hier-en-nu te zijn, maar dat kost soms best moeite. Er blijft veel om over na te denken, zeker op zo'n strand maar maken jullie je niet ongerust....er blijft ook zeker veel tijd over om te genieten en dat doe ik zeker!!!
Liefs voor iedereen.
-
25 November 2007 - 08:41
Anne-Marie:
Hoi Schat, bounty eiland klinkt goed. maar ik krijg het idee dat je nu te veel tijd hebt om na te denken. Het laatste stukje van je bericht klinkt redelijk sip. Is er iets gebeurd?? Houd je taai. Denk aan je x -
25 November 2007 - 08:48
Anita & Co:
Hee die Simone, hier is iedereen weer beter (gelukkig maar) en heeft de griep mij, tot nu toe, overgeslagen. Moet je trouwens nooit te hard roepen natuurlijk anders ben je de klos.. oh jee als dat nu maar goed gaat.
We zijn hier druk bezig voor 5 december, surprises maken, rijmen en dichten. Dus ik mag weer op geen een slaapkamer komen, behalve die van onszelf natuurlijk (gelukkig maar) en het moet allemaal volgende week af zijn.. Dan is die beste man alweer bij ons op bezoek. Tenminste bij mijn ouders dan daar gaan we weer gezellig met z'n allen heen!
Op het werk gaat het zijn gangetje.. heel druk en ik blijf daar tot 1 februari dan ga ik weer terug naar Hoofddorp. Weer terug in mijn oude functie en werktijden. Nu ben ik toch zo'n 11 uur van huis af!
hee ik ga lekker verder met de ontbijttafel dekken gaan we met z'n allen eten en dan kunnen Gert en Joyce weer aan het werk!
blijf vooral heerljk schrijven want het is geweldig om te lezen wat jij elke keer meemaakt! Ik geniet ervan met volle teugen.
Trouwens Wim was de afgelopen 14 dagen bij je in de "buurt" die was aan het duiken op de Filipijnen.
Trouwens heb jij nog last van de minder zware tyfoon Hagbis bij Vietnam? Die zou dit weekend daar zijn.
Zoo zeg dat is een lang bericht geworden.. tot snel maar weer XXXX van ons hier! -
25 November 2007 - 13:45
Willem:
Hi Simone!
Nou klinkt lekker... is hier ook wel ok! Vanochtend hard gelopen. was wel goed, beetje nat van de regen, maar ja, we zijn geen mietjes! ;)
ik spreek je snel.
W -
26 November 2007 - 06:58
Marco Louter:
He Simoon, wat een reflecterend stukje na al jou reisindrukken....hier(bijna)alles oke. Zit in mijn derde week, het is nog best wennen....afgelopen week een uitje met de afdeling en hebben we een cursus rappen, bonbons maken en pokeren geleerd....alles gaat bij Risk in het engels en het tempo is moordend, ik kan het helemaal nar mijn hand zetten en dat is onwijs gaaf...tevens zijn er onuitputtelijke budgetten...geniet nog even lekker op je eiland (wij hier met regen en wind en 8 graden.....besef dat je in een geluksvogel bent door daar te zitten en niet hier, dat komt wel weer later, leef in het nu! Gr. Marco -
26 November 2007 - 08:17
Carin Vd Wijngaart:
Hoi Simone,
Ben ziek thuis dus ik heb nu eens lekker de tijd om al jouw berichten te lezen. Indrukwekkend! Spannend hoor dat je dat allemaal onderneemt, vind het erg leuk om het allemaal te lezen. Hoop dat je ook heel erg geniet! Ik blijf je volgen en ben benieuwd naar het vervolg.
Liefs
carin -
27 November 2007 - 18:47
Harry Den Ouden:
Lieve Simone,
Snorkelen zonder bril is het niet. Ik heb dat in Egypte vorig jaar ook meegemaakt. Zegt Sabine: Pa, wat een mooie vissen. Ja dat zal, maar ik zie alleen wat vage kleuren. Wel jammer, volgende keer wellicht van die wegwerp lenzen proberen.
Vanwege je lichte onrust toch maar even de filosoof uithangen en je wat meegeven, zoals we wel vaker hebben gedaan.
Overigens is het helemaal niet erg om de "confrontatie" met jezelf aan te gaan. Maar alles wel in zijn proporties.
Het blijven maar gedachten.
In mijn Mindfulness Reminders valt de bladzijde open op deze tekst (toeval?):
" Het zijn niet de omstandigheden die je ongelukkig maken, maar je gedachten erover.
En deze lijkt mij een goede raadgever voor de komende tijd:
"Angst voor morgen komt een dag te vroeg".
Geniet, geniet, geniet, geniet, geniet, geniet........
Dikke knuf,
Harry
-
28 November 2007 - 20:17
Gerard:
Hallo die Simone, Anita is nu hier (voor mijn verjaardag) en vertelde van deze site. Ziet er allemaal leuk uit, en klinkt erg goed. Hier gaat het hardlopen ook gewoon zijn gangetje, we missen je wel hoor. Ik moest even vragen naar het weer...nou bij deze...:p Ik zal een andere keer even uitgebreid gaan lezen, en dan vast wel weer een reactie achterlaten. De groetjes van hier dan maar weer en tot de volgende log.
Gerard -
21 December 2007 - 09:15
Stephan:
Hoi Simone,
Via via kreeg ik deze link en ik wil je van deze grote afstand hele fijne dagen wensen en een heel mooi geinspireerd 2008. Je ziet het, 'uit het oog, uit het hart'geldt niet voor iedereen. Ik heb in de tijd bi jde ING heel fijn met je samengewerkt en wie weet kruisen onze paden weer eens opnieuw.
Veel geluk en liefs,
Stephan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
