weer thuis!

Hallo allemaal,

Nou, ik ben heelhuids thuisgekomen. Super vroeg was het wel maar nooit te vroeg om mijn familie en de kleine man te zien. Heerlijk!!!! Tijd gaat snel met kleine kinderen. Hij praat ineens volzinnen met 5 woorden!
Het weerzien met mijn geliefde poezebeesten was ook heerlijk. Ze weten het zooo goed. Odin is nog steeds zijn knuffels van het vrouwtje aan het inhalen. Pippi heeft wat meer moeite om zich te laten aanhalen, ook (of misschien wel juist) na 3 maanden. Ze zien er goed uit, in ieder geval.

Ben inmiddels, want het is 3 februari, 2 weken aan het werk. Heb al een keer geblubt en de meesten van jullie al een keer gezien. Leuk om mijn vervolg verhalen te kunnen delen en bijzonder om te horen hoe mijn verhalen hier bij iedereen gelezen (en gewaardeerd) werden. Dit was voor mij de eerste keer op deze manier en ik vind het grappig om te merken dat mensen weten wat ik gedaan zonder dat ik het ze verteld heb...oja...dat heb ik geschreven natuurlijk......

Het is hier koud, ja. Nog steeds.

Ik eet nog niet op zijn hollands, nog geen aardappel geproefd. Wel veel brood met kaas. Koken wil ook nog niet helemaal lukken, behalve als er mensen komen eten..jaja...ik kan nu thais, Laotiaans en Cambodjaans koken.
Heb nog geen genoeg van rijst en noodles.

Ik wil een nieuw matras, want daar waren de bedden mogelijk beter dan mijn eigen.
Mensen vragen lekker he, je eigen bed maar kom hier met meer pijn in mijn rug mijn bed uit als daar....
al is het ook dat ik hier 1000x langer zit dan daar. Ik zit (nog) in de auto, ik zit achter mijn bureau en 's avonds zit ik thuis achter de computer. Ik verzeker jullie dat dat geen houdingen zijn die goed zijn voor het menselijke lichaam. Lopen is beter.

Mijn conditie is vooruitgegaan, de kilo's achteruit. Nu zorgen dat ik dat in Nederland, met zoveel minder lopen op een dag, een beetje bij kan houden......

Ik moest lachen om de gesprekken op het werk, de eerste dagen. Zooo anders dan dat ik ze 3 maanden lang heb gevoerd..waar gaat dit allemaal over???
Kantoorgrapjes zijn echt leuk..maar heeel erg kantoorgrapjes.
Wat zitten we met zijn allen nu achter die computer te doen?? Deze wereld is nog heel ver van de wereld in Azie....maar komt langzaam maar zeker wel weer in mijn wereld. Is ook goed.
Mijn nieuwe baan maakt dat ik nog veel moet lezen, nog niet bij alles direct in de actie hoef te schieten en nog niet overal direct antwoord op weet, dat helpt bij de geleidelijke terugkomst in de westerse wereld.
Want dat is het wel. Ik ben echt weg geweest, echt los van hier, helemaal in een eigen, andere cultuur. Zowel in de cultuur van de landen die ik bezocht heb als in de cultuur van mensen die backpacken, langer van huis zijn en niet georganiseerd reizen. Een cultuur met eigen teksten, eigen manieren van communiceren, eigen manieren van de dag indelen, met geld omgaan, vervoer kiezen, ander taal spreken. En dat lijkt niet op thuis. Er is geen werk, er is geen verplichting, er is geen file, er is geen klachtenbalie in de winkel, er is (vaak) geen tv, er is geen krant, er is geen dag hetzelfde.
Ik heb er elke dag van genoten.

Mooi he: 'ben je nu al terug?' "Jeetje, wat is dat snel gegaan'. Voor mij voetl het helemaal niet zo, ik ben maaaanden weggeweest, super veel gedaan. Het voelt als heeeel lang weggeweest. Merk het zelf ook na 2,5 week terug zijn. Het is geen vakantie van 2 weken geweest. Het heeft meer met me gedaan dan ik zo vertellen kan.

Lieverds,
dit was de terugblik op mijn thuiskomst.

Gewoon lekker weer het leven oppakken in Nederland. Ik stond afgelopen donderdag in Ahoy bij Vrienden van Amstel...Ook te genieten. Kijk, dat hebben ze niet in Azie.

Tot gauw, dan gaan we wat leuks doen!

Simone