Bangkok

En dan kom je aan in Bangkok. 32 graden, warm, vies warm zelfs. Ik heb een snoepje van een duitser gevonden om de taxi mee te delen. Voor het eerst zo ver van huis. Hij is een beetje overdonderd van het ontvangst, de warmte, het rekenen in Baht en het onderhandelen. Ik merk dat vanuit dat oogpunt al wat langer onderweg ben. We zoeken een hotel, aangeraden door iemand op deze site (in het forum). Het ziet er goed uit en heeft een zwembad. Yeah..na een dag lopen in Bangkok lijkt me dat fantastisch. We checken in (elk 1 kamer...ik had kunnen voorstellen om de kosten nog meer terug te brengen maar nuh..). 890 baht. das duur hoor voor hier, guesthouse technisch gezien. Ik sta met mijn hele hebben en houden voor de lift als mijn oog valt op een briefje: swimmingpool closed for maintancence from 6-8 november...nou, das nou toevallig..net als ik er ben. Dit is niet mijn lucky-day geweest. Ik neem maar gauw een warme douche als ik boven in mijn schone kamer kom. Want dat is me tot nu toe wel gelukt. Mijn kamers zijn misschien iets shabby en hebben niet altijd een poster aan de muur, heb wel het gevoel dat ze schoon zijn. (Had ik verteld van de ene kakkerlak in Ko Phi Phi......ik heb de deur opengezet en na wat moeite liep hij er zo uit..kon ik weer slapen). Dat valt tot nu erg mee.

De buurt verkennen: Ik zit vlak bij Kao San Road en dat is het backpackers paradise. Guesthouses, restaurants, stalletjes langs de weg met eten, t-shirts (heb een mooie voor je gevonden Robert), 2e handsboekstalletjes (dus mijn Harry Potter is nu geruild voor een pocket over een vrouw die drugs uit Bangkok wilde smokkelen; Bangkok Hilton. Nou, ik zag thuis die Machiel Kuijt op de tv dus ik heb geen verdere aansporing nodig. Vers sinasappelsap, verse fruit, allemaal langs de kant van de weg, voor 20 tot 30 baht. Ik vind het hier gezellig. Inmiddels honger gekregen zie ik hele leuke lichtjes op tafeltjes staan, gezellig druk. Ziet er goed uit. Ik kijk nog eens.....hebben ze van een Shell station een open-air restaurant gemaakt! Briljant. Ik eet een pad-thai. Het meest simpele thaise gerecht maar ik vind het erg lekker en niet scherp.
Ik ga vroeg slapen want door alle commotie en stress vandaag ben ik moe. Airco instellen..en pitten.
6 november: eerst maar eens op zoek naar een ander guesthouse gezien de prijs van deze. Ik besteed er 2 uur aan maar wordt er wel moe van. Of het is 170 b (das echt weinig) maar dan heb je geen hot shower, geen towel, geen niets eigenlijk. of het is 700 en dan kan ik net zo goed blijven waar ik ben. Het ziet er allemaal ook nog eens niet fijn uit. Ik blijf nog 1 nachtje "duur" doen. Het mag in euro's nog niet veel zijn, voor hier is het echt wel veel. Dan heb ik de volgende klus te doen. Ik moet mijn Visa regelen voor Vietnam dus ik maak een rondje langs de reisbureau's. Ook daar zit groot verschil in. Van 1700 tot 2700. Ik ga maar zelf naar de ambassade. Goede gelegenheid ook om Bangkok te zien. Nou, das is geen sinecure want alles staat in Thai en is onleesbaar. Ik heb inmiddels wel uitgevonden waar de ambassade is en begin gewoon met de eerste passant. Wijs op de kaart en wijs op bus. Ik krijg andere busopstapplaatsen door. Ok. Dan wordt ik voor de 2e keer uit de bus verwezen omdat het niet de goede is en dan is daar de engelsman; Simon. Mijn reddende engel. Hij verteld me waar ik moet zijn, hoe ik er kan komen, weet busnummers. Maar zegt hij, het is inmiddels na 12 uur...visas kun je alleen in de ochtend regelen. Hij verteld, heel open en niet dwingend, dat hij een thaise kennis heeft die een reisbureau heeft. Die is betrouwbaar en vlakbij. Hij heeft verder nog 1001 handige dingen gezegd en toen zijn we ieders ons weegs gegaan. tijd om de toerist te spelen. Ik ben met de rivierboot naar Wat Pho gegaan. 7 jaar geleden was ik hier ook. Ik herken alles nog zo goed, want ook nu, net als toen, heeft het grote indruk gemaakt. Het is zooo mooi. Foto's worden pas in Hanoi erop gezet. Heb weer het kabeltje niet mee. Ik loop nog wat en ga dan naar dat aangerade reisbureautje. Nou, hij heeft niets te veel gezegd: 1500 Baht en dan heb ik hem vrijdag 9 nov. terug. Prima. Ik boek ook maar een excusie Ayuttaya bij haar. Ook niet al te duur.
Het eten vandaag komt van 1 van de stalletjes. Heerlijke pad thai. Dan kom ik in 'mijn' straatje Simon tegen. Ik bedank hem voor zijn goede tips. We drinken en praten wat. Leuke avond.
Verder te vermelden dat ik een nieuwe rugzak met wieltjes heb gekocht. Na veel wikken en wegen (ja...ik kan heeeel goed twijfelen). Ben er niet gerust op dat het de beste koop was die ik kon doen maar ik kon maar niet besluiten welke dat dan wel was. (Dus mijn oude rugzak is in een doos onderweg naar je, mam, met nog wat spul erbij. Ik laat het overland verschepen want dat is het goedkoopst....duurt 2 tot 3 maanden...hihi. Misschien kan ik hem zelf nog wel gaan ophalen).
Laatste nachtje in mijn dure kamer dus ik neem het er van en lees HP uit. 7 november verhuis ik naar een kamer voor 360 baht, met airco en hot shower. (Ik moet toch mijn 2e vliegticket ergens op terugverdienen, nietwaar?).
Vandaag trek ik er met de tuktuk op uit, langs vele tempels en vele thai export fabrieken want vandaag krijgt de tuktuk man een gratis-benzine-coupon en kan de tourist voor 20 b. zijn lol op. Ik zie vanalles en het is allemaal mooi. Dan bij de Marble Tempel wil hij weer naar zo'n fabriek. Ik zeg hem dat ik er nu 4 gezien heb (juwelen, tailor, gemstone en nog een edelstenen duurdoenerij fabriek) en dat ik het wel gehad heb. Ik zou graag naar een monument zus of zo En omdat hij in control van het gaspedaal houdt hier onze samenwerking op.
Ik ga verder lopen!

Jongens mijn tijd is op en ik heb geen 10-b munten meer. Hoe dit verder gaat en meer ove Bangkok en zijn verkeer, zijn smog en mensen en mijn excusie naar Ayuttaya de volgende keer.

Kan nog net vertellen dat ik morgenochtend naar Hanoi vlieg. Jaja, ik ga heel goed op de vluchttijden letten.

take care.
XX

Simone