Quito, la Capital de Ecuador

Het is 5 juni, the day after the Galapagos. Beter geslapen in het enorme Hilton-bed. Vandaag zijn er al een heel stel vertrokken naar huis of andere bestemmingen. Sommigen heb ik niet meer kunnen bedanken maar gelukkig is er FB. Ik kan gelukkig nog wel een warme handdruk geven en ontvangen van Nick en Anne. Wat zijn Engelsen toch leuk. We will meet again.
Vandaag gaan we met z'n 6-en op pad, naar de Teleferique. Ik ga met een lichte hoofdpijn op pad, denkend dat het komt door de vermoeidheid, de 2 rum-cola maar het is de hoogte. Ik heb er erg last van en steeds meer. Ademhalen is lastig, dwz je krijgt gewoon echt onvoldoende lucht binnen. De Teleferique is dus echt een goed idee...dat is nl op 4000 meter hoogte :-). Mijn kop barst uit elkaar maar het uitzicht is erg mooi. We hebben ook een prachtige dag met blauwe luchten. Man, wat is die stad groot. Met mijn zoom verkennen we de stad en maken te plekke het plan om in de oude stad te gaan lunchen. We gaan elke keer met 2 taxis want het is maar een dollar p.p. Dat is een voordeel om met meer te zijn. In de oude stad bezoeken we wat kerken (prachtig), pleinen en zien een mooi koloniaal leven om ons heen. Lunch is goed en om 3 uur geef ik de pijp aan maarten. Bekaf. Hoofdpijn wel erg gezakt maar bekaf. We gaan allemaal terug en dan zeggen we gedag tegen de Ieren, het is net de 10 kleine negertjes. Ook zij waren hele fijne mensen. Darragh reisde met zijn, wat oudere, vader die echt heel grappig was. Hij vond mijn afdingen voor de taxi's eerst maar niets maar toen hij 4 x zag dat het elke keer 2 $ scheelde zei hij: you're mad. I take that as a compliment? You should, zegt tie, there are enough sane people in the world! Nou, en dat voor een 76-jarige. Briljant, toch?
Gilles en ik verkassen naar een ander hostel, dat hij als Zwitser vanuit Zwitserland had geboekt, het heeft Zwitsers management en de gasten zijn dus veelal Zwitsers en Frans. Heel andere sfeer dan andere hostels, grappig te bemerken.
Na wat uurtjes rust gaan we eten bij een Irakees, op verzoek van de anderen. Ook weer iets wat ik zelf nou niet uitgekozen zou hebben maar daardoor niet minder lekker. We peuzelen van allerhande lekkere hapjes.
Na een werkelijke heerlijke nacht slapen gaan we de volgende dag met zijn 4-en naar Otavalo, met de bus. Het is niet de (beroemde zaterdag) marktdag en dat is te merken. Het is erg rustig. De lokale klederdracht is prachtig maar de mensen zijn erg camera schuw dus het lukt vrijwel niet mensen op de foto te krijgen. Verder is Otavalo een rustig dorpje met kerk en plein zoals zovele dorpen in Latijns Amerika. Prima om tijd in door te brengen maar niet super bijzonder. De markt is op deze vrijdag gewoon leeg, geen toeristen, geen kopers maar dat geeft gelegenheid tot een praatje. Helaas hebben we deze dag een beetje verkeerd ingedeeld zodat m.n. ik tijd te kort kwam op de markt. Ik hou er zooo van. De anderen wilden wel naar huis om 15.30 uur dus ik had maar 3 kwartier. Erg weinig. Leverde even wat gegrom op en de realisatie dat we te weinig uitgesproken hadden wat we wilden doen. En ik heb geen horloge, heb alle tijd nl dus hield het zelf ook niet goed in de gaten.
Enfin, wel wat mooie souvenirs aangeschaft, voor weinig!!
Dan in Quito is het gedag zeggen tegen de Canadezen en Gilles en dan ben ik in mijn eentje. Phoe.......even rust...geen overleg... ook geen onverwachte ideeën....
De andere dag wil ik wel eens dat beroemde plekje zien: Mitad del Mindo. Daar waar de evenaar is. '0 '0 '0. Ik ga met openbaar vervoer wat werkelijk uren duurt, om uiteindelijk aan te komen bij een commercieel, toeristisch Mekka. Entree te duur, museum te oud, eten niet te vr.....en dan kan ik ook nog het ei niet vinden......kortom...een topdag. Gauw klaar mee...:-).
Ik eet in het hostel, kip in een saus van champignons en cognac, erg lekker. Fijn die Zwitserse invloeden.
Dan ga ik weer echt op pad, naar Mindo. In de bergen, een cloud forest.
Ik ga maar met de (dure) taxi want ik wil niet weer uren in OV vastzitten. Aangekomen blijkt de bus vol te zijn. Hè? Dat is de eerste keer. Maar gelukkig is het Latijn Amerika en kun je nog goed in het gangpad terecht, of op het matje achter de motor. Gelukkig ben ik lenig geworden hier, dus zit ik makkelijk 2 uur opgevouwen, maar ik kan gewoon mee! Zie niets van de omgeving alleen de toppen van de bomen..hihi.
Mindo is heel klein, vind snel een houten onderkomen op deze zonovergoten dag. Huh? Ik dacht dat Ecuador koud zou zijn....nou hier helemaal niet.
Het is 11.30 uur en er is van alles te doen. Gauw op pad. Lopen naar de Mariposario, een vlindertuin. Prachtig!! Dan lopend naar de canopy. Maar al dat lopen duurde al met al anderhalf uur, in de warmte. Toen bleek dat ik ook nog 1400 meter omhoog moest ben ik maar gauw gaan liften. En dat werkte snel dus mooi op tijd meld ik me voor maar weer eens een ervaring van het zoeven over de boomtoppen. We zijn maar met zijn drieën wat betekent dat het tempo best hoog ligt. Het tempo van lopen tussen de ziplines ook..:-(. Dacht ik conditie te hebben opgedaan...
De gids verteld dat hier nog niet veel Ned. Toeristen zijn, de meeste Nederlanders zijn stewardessen en piloten van KLM. Ik hoor wel, Helma, of je er ook beweest bent.
Canopy is weer leuk geweest. De andere 2 hebben een auto dus de lift terug is snel geregeld. Dat is heel fijn want het is begonnen met regenen. Terug in het hostel wat aan de wifi en een biertje. Het regent zo hard dat ik besluit maar niet naar het kikkerconcert te gaan en ik besluit morgen al terug te gaan naar Quito en geen 2 nachtjes hier te blijven. Laat ik mijn reistempo iets opschroeven om alles in Ecuador nog te zien. Bovendien heb ik het wel een beetje gehad met de adrenaline kicks dus voor mij geen rafting, bungeejump of andere extreme sporten die je hier kunt doen.
Mijn avondeten is pizza en ik krijg gezelschap van 3 over de tafel hangende, nieuwsgierige jongetjes die van alles willen weten. Waar ligt Nederland?, schrijf je in je dagboek? In welke taal? Heeft Ned. Zich al geplaatst? (Ecuador heeft nl gister verloren van Peru). En meer en meer. Erg lief.
Als ik klaar ben met eten en schrijven ga ik lekker slapen, in een schuin bed...hihi.
9 juli ga ik in de ochtend eerst naar het busstation om een stoel veilig te stellen in de bus van 14.00, daarna door naar Mindo Lindo, een privé tuin met bos dat ze openstellen voor toeristen. Er zijn paden door het bos, het is alleen een beetje glad door de regen van gister, ik ga 1x onderuit. Na deze korte wandeling in het bos installeer ik me zodat ik kan genieten van de hummingbirds. Wat zijn het er veel en wat zijn ze mooi, en klein, en vlug. Het lukt me een paar werkelijk prachtige foto's te maken. Ik blijf hier maar een beetje hangen en vermaak me prima. Dan met taxi terug, lunchen, bus in en om 16.00 uur weer in Quito zijn. Daar moest ik nog de Basilica zien en die kan ik nu ook afvinken. Met het donker worden terug naar hostel, eten en wat je al niet meer doet op een avond in een hostel. Weinig aanspraak alleen, maar voor nu is dat even prima.

Morgen richting Tena, de poort naar de Amazone.

Xx
S