Galapagos, here I come!

Ik ga maar eerst het blog van Galapagos maken....ik bubbel nog na van de prachtige en unieke ervaringen.
Het verhaal begint op 27 mei, met de vlucht van Panama City naar Quito, met overstap in Guayaquil. Niet veel over te vermelden, alles ging heel smooth. De bagage kwam gelukkig ook 2 x van de band af rollen. Op de luchthaven Quito maak ik contact met 3 andere toeristen om een taxi te delen maar als de deuren opengaan zie ik een 'mannetje' met een bordje met mijn naam erop. Geeft altijd zo'n luxe gevoel. Ik kan de anderen helaas niet meenemen. Ik ben geland op de nieuwe luchthaven van Quito en het duurt wel 2 uur voordat we voor het Hilton staan....Hilton!! Ik heb helemaal een gevoel van' kijk mij nou'. Met gescheurde spijkerbroek, afgetrapte schoenen meld ik me bij de receptie. Het voelt als veel te veel service, luxe en ik ben zóó niet op mijn plek. Welkomsdrankje, extra zeep op verzoek, bagage service, en van de touroperator alle info in de envelop want ik heb de informatiesessie gemist, als enige blijkt.....ik eet salade en rond 9 uur naar bed. Gelukkig mag ik de kamer delen met een medereizigster. Helemaal alleen zou nog meer luxe geweest zijn :-). We hebben allebei een queensize bed, zo comfortabel, zacht en groot...is dat waarom ik niet in slaap kom? Ik geniet van het bed maar slaap maar weinig.
De wekker gaat om 04.00 uur.....terug naar de luchthaven, terug naar Guayaquil..en dan naar Balta, Galapagos. Het is er lekker fris, na de 35gr van Panama C.
Ik maak kennis met een leuke groep mensen, uit America, Engeland, Australië, Canada, Zuid Afrika, Denemarken, Zwitserland en ik zei de gek. De boot ziet er erg goed uit...maar ja, ik heb dan ook superior geboekt. 3 deks, 10 man crew op 16 passagiers, 8 cabines en ik deel de mijne met Christine uit Canada. Stille vrouw en ik heb geen last van d'r.
Ik ga jullie gelijk vertellen over het regime dat we 7 dagen zullen (moeten) volgen. Er zal een bel klinken, die elke activiteit aankondigt en ja, die conditionering zit er na 2 activiteiten al goed in:-).
Er is ontbijt, een ochtendwandeling en ochtendsnorkeling-gebeuren. Al dan niet vanaf het strand of vanaf de dinghy. Dan is het tijd voor de lunch, de middagwandeling en middagsnorkel-tour. Al dan niet in die volgorde. Terug aan boord is het tijd voor bier, gevolgd door diner om 19.00 uur, waarna we vrijwel elke avond te rustte gaan. De lunch zal altijd bestaan uit salade, pasta of gebakken aardappelen en vlees of vis, zoals ook het diner, al krijgen we daar soms een soepje vooraf. En als je dan een tijdje aan boord ben kun je zelfs verzoekjes indienen die ze dan prompt inwilligen, zo kregen we cheviche en guacamole op mijn verzoek. erg lekker. Het is allemaal best ok. Niet super of heel speciaal maar goed te eten.
Onze crew zien we niet veel, Jefferson is onze goedlachse, edoch stille barman. Beetje een Shrek..:-) en dan zien we Johnny en cuty Hector (stille verlegen Galapagos jongens), zij sturen vakkundig de 2 dinghys, een smal klein bootje die tussen schip en wal vaart, bij elke excursie.
De kok en zijn maatje, 2 scheepsmaatjes en de cabinmaid en ook de capitain zijn vrijwel onzichtbaar en het is erg moeilijk contact te maken. Wat een tegenstelling met de andere landen. Pas na een paar dagen krijg ik Hector een beetje ontdooit.
Enfin, genoeg van het spul eromheen; Galapagos draait om de dieren en die hebben we gezien.
Onze naturalist Pedro verteld alles wat hij weet. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dát nu niet zo bijster interessant vind allemaal. Dat de kleine finch een andere bek heeft dan de medium finch die weer verschilt van de large finch........ik ga het allemaal niet onthouden en bovendien vind ik alle vogels leuk dus laat mij maar lekker kijken en mooie plaatjes maken met mijn nieuwe, in Panama city aangeschafte, Canon met 30x zoom!!!

We gaan vrijwel direct op excursie met de dinghys in North Seymour. We varen langs de oevers en zien allerhande vogels, zeeleeuwen op rotsen en rode krabben in het water. Die krabben heten Sally Lightfoot krabben. Ongelofelijk mooi kan een krab zijn, met blauw aan de binnenkant, oranje rode poten. Dit is een volwassen krab, als hij jong is, is hij zwart en nauwelijks te zien op de rotsen. Beter want een zwarte krab is niets aan.
In de middag gaan we naar Mosquera island en daar krijgen we het Galapagos gevoel. We wandelen rustig op een halve meter afstand van zeeleeuwen. En die zijn toch leuk! Ze zijn precies zoals wij op een warme dag op Zandvoort. En ze zijn heel sociaal en liggen dicht op elkaar. Ze maken een erg brullend geluid als hun jong bij hen wil drinken. De jonkies zijn heel speels en daar moet je voor oppassen. Want, Boris, je kunt de dieren niet aaien of aanraken. Dan geef je je mensengeur af en dan wil de moeder niet meer voor het jong zorgen en gaat het jong dood. Dus soms moeten wij echt het jong afschudden.
Terug aan boord gaan we na het eten een voor een naar bed...echt waar, kwart voor 9 ligt iedereen. We gaan die avond varen om 24.00 uur, zo'n 6 uur naar het eiland Genovesa. Maar ja, die motor....superior class of niet.....wat een teringherrie.
De volgende morgen heeft vrijwel niemand goed geslapen en we verschijnen als zombies aan het ontbijt. Het is enorm wennen aan het motorgeluid en aan de onophoudelijke deining van de boot. Bed is comfortabel genoeg maar toch.......
De bel....... geen tijd meer om stil te staan bij de nacht; genieten met hoofdletter G want we wandelen langs hofmakende frigate birds met hun opgeblazen en grootgevulde rode membraamborst. Prachtig!! Ook hun lokroep is erg indrukwekkend.
We zien red footed boobys, finch en mockingbirds (merels maar dan hele speciale).
Dan terug naar het strand voor onze eerste snorkeltocht. Er zwemt van alles maar niet heel veel anders dan dat ik eerder heb gezien deze reis. Met een steeds vollopende bril houd ik het snel voor gezien. Bovendien is het koud water....heel koud, gelukkig geeft de wetsuit wel de broodnodige bescherming.
Terug op de boot, de bel :-) voor lunch en dan de bel voor de middagsnorkeltour. Ik ben alleen zo moe en gaar dat ik deze toer even laat gaan. Ik denk dat ik beter voor mezelf zorg door even te gaan slapen, en die 2 uur waren heerlijk. Zo lekker dat ik bijna te laat ben voor de middagactiviteit...zo vast in slaap dat ik heel die bel dan weer niet heb gehoord.
De wandeling brengt ons naar een ander deel van Genovesa. Een heel hard uitziend landschap waar we uilen zouden moeten zien...die dezelfde kleur hebben als de bruine rotsen. Maar met een paar fanatiekelingen in ons midden zien we er zelfs 6! En met mijn zoom kan ik ze zelfs nog aardig op de foto zetten ook.

De volgende dag gaan we, na een heerlijke nacht (mag het, na 5 drama nachten) naar South Plaza Islet en wat is het mooi!!! In een zacht zonnetje lopen we door de lage begroeiing in geel en rood, met daartussen de cactussen geplopt en zien we land iguana's. Ik vind die werkelijk prachtig. Ze zijn zachtgeel, wat erg in tegenstelling is met de harde en beangstigende uitstraling die ze hebben. Ongeveer 80 cm tot 1 meter lang en je kunt ze erg dicht benaderen. Zíj lopen daarna hard weg als je te dichtbij komt. Aan de andere kant van dit kleine eiland zijn er zwarte marina iguana's. Anders maar ook mooi. En met de blauwe zee op de achtergrond levert het prachtige foto's op, al zeg ik het zelf.

Op Santa Fe island brengen we de middag snorkelend door maar mijn snorkel is nog niet zo heel best, ik krijg heel wat van dat zoute water binnen. We zwemmen langs de kust, de vissen zijn mooi maar de helderheid van het water kan beter....
Vast al wel eens eerder verteld maar ik snorkel zonder bril dus zie niet alles even helder en scherp. Zie denk ik een 70 tot 80 %. Wat soms fijn is want als de vissen wat groter worden vind ik het toch af en toe best eng..of komt dat omdat ik niet scherp zien? Enfin, als mij vanuit de linkerbenedenhoek een vrij grote vis passeert, duurt het even voordat ik door heb dat het een behoorlijke grote reefshark was....die vervolgens in mijn rechterbovenhoek verdwijnt. Kijk, te weinig zicht om bang te worden.....
En wel grappig, onze gids wijst op een zeeleeuw op de kant maar dat zie ik echt voor geen meter.
De middagwandeling laat ons een ander type landiguana's zien....rode dit keer, die volgens mij ook gewoon lichtgeel zijn..... en brengt ons, over een pad van losse lavastenen naar een uitzichtpunt...waarom klim ik ook weer omhoog?? Bleh... En als het uitzicht dan ook nog niets is.....ben ik als de eerste die weer naar beneden gaat.
Maar goed....terug op de boot krijgen we een farewell cocktail want wat ik niet wist, of realiseerde, is dat er mensen zijn die maar 3 dagen aan boord zijn. We nemen met de crewpresentatie afscheid van 9 van de 16. Jammer want het was een erg leuke groep.
Maar eerst is er nog 31 mei....een wakeup call om 05.30 om het meeste uit de dag te halen, met een dinghy ride langs mooie rotsen, waaronder een formatie die lijkt op een Cathadral. Dan een wandeling langs een zeeleeuwen kolonie, met marine iguana's. Voor de lunch is het dan echt uitzwaaien, wij blijven achter en kunnen slapen, zonnen etc.
De nieuwe groep arriveert met de lunch; Engelse mam and dad met 1 dochter (mijn nieuwe cabin-genoot), Ierse vader en (leuke) zoon, canadees stel; 7 nieuwelingen. Het is direct gezellig maar erg anders. Mooi die veranderende groepsdynamica.
In de middag een weinig enerverend bezoek aan een Interpretation centre en het stadje San Cristobal, waar 2 crewmembers vandaan komen. Veel souvenierswinkels, hostels en er is wifi. De verbinding is slecht, ik zie geen schokkende berichten dus haak snel weer af....terug aan boord het diner en weer vroeg aan het rollen in het bedje. Want erg stabiel is de boot niet.

De ochtendsnorkeltour heeft helderder water en een helpend zonnetje. Ik heb een betere snorkel en kan echt genieten van mooi vissen. En...van zeeschildpadden....van 5 op de zeebodem liggende (whitetip) reef sharks en.......van een eagle ray!! En ik krijg weer tranen in mijn ogen bij het zien van dit prachtig dier dat zo gracieus door het water beweegt.
Dan moet ik nog snel zwemmen om de groep bij de houden maar die inspanning wordt beloond omdat er in het water zeeleeuwen zwemmen. Wat leuk!! Wat grappig!!!
Ze spelen echt met ons. Ze draaien om ons heen, om hun eigen as, om elkaar. Ze komen snel voorlangs, soepel en snel te draaien ze weg, op zijn kop langskomen en weer weg.. Wat bijzonder...we zijn allemaal onder de indruk van ze. Dit was een geweldige snorkel tour.
Maar deze dag wordt helemaal subliem als we in de middagwandeling de 'waved' albatros zien. Een behoorlijke grote vogel. Ze zitten op hun nest of zijn aan het daten. En dat doen ze heel specifiek met veel geluid, 'dansen' en gezoen wat in hun geval is het luidruchtig aantikken van elkaars snavels. We zitten allemaal zo'n 10 min helemaal in stilte te kijken naar dit natuurgebeuren. Wat mooi. Weer om stil van te worden.
Daarna komen we bij een prachtige klif partij waar ze voorbij vliegen, beneden ons zijn de zeeleeuwen en dan.....in de oceaan.......een sprout....in de verte weliswaar maar er is echt een walvis.
Deze dag wordt afgesloten met de eerste blue-footed booby. Zo grappig. Echte blauwe flappers! Kortom, deze dag kan niet meer stuk!!!
De andere dag, 2 juni, een ander eiland want we varen elke nacht verder, zijn er flamingo's tijdens de wandeling (naast de inmiddels bekende vogels, dunne slangetjes en hagedissen) en in de middag zien we de eerste ...pinquinos!
Het snorkelen deze dag was niet heel bijzonder en erg, errug koud, zelfs met wetsuite.
Maar dan de dag van 3 juni, onze laatste volle dag. De ochtend wandeling op Santiago island was heel bijzonder. Over gerimpeld, gestold, gitzwart lava. Geen leven te bekennen. We hebben hele bijzondere foto's, gemaakt door een uitzinnige Pedro. Een voor een liggend op dit lava field, enfin, jullie gaan het zien. Dan snorkelen vanaf het strand en daar waren....pinguïns in het water. Om ons heen, heel snel zwemmend. Zo dichtbij, en echt zo leuk!! Ik moest echt hardop lachen wat op land te horen was. Zo grappig, en zo bijzonder. Maar de pinguïn was nog niet weg of daar was een jonge zeehond.....en op de achtergrond de zeeturtle. En daar was de pinguïn weer terug. Hoe bijzonder wil je het hebben om dit allemaal te kunnen zien, terwijl je een meter afstand heb...wat een meter?...die pinguïns komen tot pal voor je neus :-).
Beetje stil van dit alles gaan we terug naar de boot. Mooi gevoel hoor, dat de natuur je echt stil kan maken.
Op de dinghy ride die middag kunnen we weer pinguïns zien, dus kunnen er foto's gemaakt worden....en verschijnen er stingrays in het water.....tjonge jonge.
Deze dag wordt afgesloten met een klim omhoog. Ik bedank maar dat mag deze keer echt niet. Dit is echt de moeite waard. Vooruit....en inderdaad, we kunnen mooi over deze eilanden heen kijken en de klim was niet zo dramatisch. :-).
Vandaag is onze laatste maaltijd en Victor heeft als uitsmijter een chocoladetaart gemaakt, speciaal voor David! Lekker!!! Vandaag ben ik nog vol energie, opgedaan van een mooie dag en omdat het steeds beter ging met slapen. Of misschien omdat ik niet weg wil van de boot. Enfin, iedereen gaat toch gewoon om 8 uur, half 9 naar bed, dan ga ik maar eens bij Hector kijken op de brug. De dinghy jongens besturen om beurten de boot, blijkbaar. Hij legt me eea uit over de werking van de apparatuur, wat er allemaal te zien is en eindelijk raken we eens aan de praat. Over zijn dromen, het leven aan boord en zo. En wel jammer, de eerste dag zijn we om 5 uur smorgens de evenaar gepasseerd. Toen gaf een instrument de Latitude aan van '00 '00 '00. Had ik wel willen zien. Ook heeft hij s nachts dolfijnen en de walvis gezien. Had even geroepen.....we slapen toch niet...:-).
Daarna ga ik op het zonnedek languit om de prachtige sterrenhemel te bekijken. Miljoenen sterren...die wij niet zien want dit is de 'southern hemisphere'. Met vallende sterren......ik wens.......dat ik mag blijven reizen. Nu, later, altijd. Ik voel me erg gelukkig en bevoorrecht. Zo op dat dek wil ik helemaal niet naar huis. Ik wil deze bijzondere dingen blijven zien....
Met zeer gemengde gevoelens naar bed om 23.15 (!!) uur.
Tada....om 6 uur in de dinghy want we gaan naar de mangrove op onze laatste dag en krijgen daarmee nog een prachtige uitsmijter. In de mangrove zien we pelikanen, blue footed boobys op de kant en in het water komen veel dieren ons gedag zeggen: de whitetip reefshark, de turtles, de mantra Ray's, de 3 jonge spotted eagle Ray's. Super!!
Dan is het tijd om te gaan. Het was bijzonder!!
Dag crew, dag boot! Dag Galapagos! Hallo Hilton!

Ik heb dit blog nu 3 x overgedaan...krijg het niet korter. Hoop dat jullie er van genoten hebben. Het was lastig de dagen goed, compact te beschrijven maar nog moeilijker was het de ervaring van de ontmoetingen met de dieren woorden te geven. Hoe is het als je snorkelt met een jonge zeeleeuw? Met een pinguïn?
Als je omgeven wordt door scholen van 'razor sturgeon fish', blue chin parrot fish, king angelfish, sardientjes en andere prachtig gekleurde visjes, zover je kijken kunt. Als je die marina iguana's in de ogen kunt kijken of toch nog iets dichter naar de reef Shark gaat of de albatros ziet dansen.

Enfin......dit gehad hebbende, dit gedaan hebbende, op naar Equador, nog 3 weken te gaan! En dan toch ook echt wel met een gevoel van dan 'lekker naar huis!'
Eerst Quito.

Veel liefs
Simone