Viva Mexico. San Vicente en Guerro Negro

Het is gedaan met USA. Op naar Mexico. Met de trolley naar de grens. Ik ontmoet Edgar en we gaan kletsend de grens over. ik krijg zijn email, en als ik in guadalagara zou komen dan.... Wie weet, altijd handig. Is niet het plan maar oké. Ik wissel wat dollars in peso's, vind de bus en die gaat over een kwartier. Voelt allemaal nog ok. Ik wil vandaag een goede afstand afleggen zodat ik morgen mijn bestemming haal:guerrero negro. De mevrouw zegt dat ik dan naar san vicente kan. Geen idee maar ok.hup in de bus. Door prachtig landschap. In ensenada gaat het even mis. Ik moet overstappen maar de eerdere chauffeur heeft het verkeerde kaartje afgescheurd. Hij regelt het voor mij. Alleen dat doet hij bij een bus die eerder gaat dan de mijne. Ik moet even wachten tot er plek is. Geregeld. In de bus komt de bijrijder nog eens alle kaartjes bekijken en hij zegt tegen mij: 100 peso's. Ik kijk hem aan, laat mijn kaartje zien enige dat ik al betaald heb. 100 peso's mas (meer). Grijs maar niet dom dus ik zeg porque? Hij haalt zijn schouders op en verwijst me naar de chauffeur. Hij loot door en ik blijf zitten. En genieten. Wat is dit mooi landschap; allemaal soorten cactussen. Hoog, laag. Bergen, rotsen. Ik kom aan in san vicente. Oh....oké......een gehucht. Met 1 geplaveide straat en blijkbaar 1 hotel. Mini hotel valentina. Maar ze heeft een schoon bed, genoeg dekens, en warm water. Ik zit tegenover het busstation en ga mijn kaartje voor morgen maar eens regelen. Dat leert me dat de eerste van de 3(!) bussen om 1200 uur gaat. En dan ben ik om 20.30 uur in guerro negro. Z moet het dan maar.
Avond eten is een pizza slice. Meer honger heb ik niet, meer echt neus is er niet, tenzij je varkensoren wil eten. .............
Ook hier koelt het enorm af en dan zoek je je toevluchtsoord in bed, met een blikje Jack Daniels-cola, chippies en een boek. Want wifi was in geen velden of wegen aan de orde.

7 januari begint lui. Ik heb ook geen haast want de bus gaat toch pas om 12.00 uur. Bed is groot en ik heb lekker geslapen. Alweer! Wat een deugd. Ik doe mijn nickname eer aan.
Het heeft enorm geregend en de wegen zijn modderpoelen. Wat een bende.
In de bus zit een oude Australiër voor me. We kletsen wat en ik gebruik zijn lonely Planet. Best nuttig dat boekje. Ik had gekozen om die van noord mex niet mee te nemen. Tas was al vol, weet je nog. Enfin, ik leer dat in san ignasio ( waar ik na guerrero negro naar toe wil) geen ATM is. Dat wordt voorbereiden in guerrero negro!
Aangekomen, na een ijskoude rit van 09 uur, beland ik in hotel ballenas (hotel de walvis, leek me toepasselijk). Heel basic maar prima.
De volgende dag geld regelen want het is allemaal bijna op. Op naar de bank. Tering end lopen maar wel in het zonnetje. Hè....mijn kaart wordt niet geaccepteerd. Nee, zeggen ze en wijzen op het maestro-logo. Die doet het hier niet. Oeps. Wat nu? Creditcard? Nee, niet bij de bank. Dan mijn travellercheque maar. Alleen die ligt in het hotel. Ik loop terug en weer heen. Per keer zo'n kleine 45 min. Volgens mij benader ik de afstand van de dam tot dam loop al een heel end :-(. Die 100$ lukt maar dat is ook alles.
Kortom: geld gebrek. Echt geld gebrek en het voelt heeeel ongemakkelijk. Ik vind een luxe hotel dat cc zou moeten accepteren maar dan weet ik mijn pincode van de cc niet. Die gebruik ik echt nooit! 2 x fout. Ik stop. Ik zoek het later in mijn boekje en ik snap het allemaal niet meer zo goed want volgens mij heb ik wel de juiste gebruikt. Doet er niet toe. Cc is nu geblokkeerd. Pas werkt niet en ik heb dan wel genoeg geld gewisseld voor een busticket naar la paz. Sla ik dus alles over wat ik had willen zien. Bleh. Ik geef wel die gekoesterde $ 50 uit aan 1 tour whale watching. Dan maar niet eten. ..hihi, deed ik toch al niet. Geen fijn gevoel om mee te gaan slapen. Geeft onrust.

8 januari moet ik er heel vroeg uit. De tour begint om 08.00 uur. En het is weer f***ing koud. Toch niet goed gekeken bij de voorbereidingen. Enfin, het water op in een heel klein bootje. Jullie gaan de prachtige foto's later zien!
En dan hop! En dit is waar ik voor kwam. Zonnetje, kalme zee en overal walvissen!! Het is echt super! Ze breechen dwz met hun kop boven water, en heel in de verte zien we een walvis die dat met het hele bovenblijf doet. 30 ton dreunt in het water. Het is helaas ver weg maar zelfs van een afstand zag je dat het indrukwekkend was. Moeder met kleintjes, vrouw met 2 mannetjes erom heen. En op een gegeven moment zwom hij onder ons door enraakte wij zo'n prachtig dier. Zooo dichtbij. Heel bijzonder. Echt ruim 2 uur gevaren en wel 40 walvissen gezien! Op de terugweg weer dolfijnen rond de boot. Sea world maar dan in het echt! Helemaal top!
Helaas de rest van de dag aan het wachten op de bus die vanavond gaat. Maar dan wel met de kop in de zon! eindelijk. op dat terras van de betere hotel waar ze me niet om de haverklap Komen vragen wat ik wil drinken. das fijn.
Morgen in La Paz. Grote stad, betere banken?
We gaan het zien. Maken jullie je niet al te veel zorgen. Het komt allemaal goed. Heb alleen heel goed geleerd niet te veel te vertrouwen op de ATM.
Holidays are over, the travelling begins.

Xx