weekje in het bergachtige, koloniale Noordwesten

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer. Vanuit zonovergoten Mendoza, maar met een update van Salta.

Na die vliegreis op zoek naar een hostal. Had wel even genoeg van die slaapzalen dus wilde een kamer voor mezelf. Dat lukte maar met een kleine omweg, en met de oudste truc waar ik in gestapt ben. 1 hostel zei dat zij vol zaten, dat het in de omgeving ook lastig zou worden maar dat ze wel even voor me konden bellen naar een bevriend ander hostel. Prima dacht ik nog. Daar aangekomen, want die hadden wel een kamer voor 1, was het nou niet het beste, schoonste of het leukste hostel. Ach,...moet nog even wennen dacht ik nog. De andere dag ben ik in het centrum op zoek gegaan en heb ik wel een alleraardigst hotel gevonden met een prachtige tuin. Daarvan staan de foto´s al op deze site. Met lieve mensen en.....geen straatgeluid want dat was de uiteindelijke doorslag voor het verkassen. Tis wat hoor, het vinden van een juist bed. Op zich altijd wel weer een verrassing wat je aantreft. Schoon is het belangrijkste maar ergens wil je je toch ook wel op je gemak voelen, al is het maar voor 1 nacht. Mijn tas, die ik voor het eerst gebruik, bevalt me erg goed dus in en uitpakken is geen probleem. Maakt ook dat je wat makkelijker verder zoekt. Enfin, slaapplaats is dus in orde gekomen.
Op naar het tour-office. Wat is er te doen in Salta. Ik leg me direct vast voor 3 volle dagen!!! 3 dagen om 07.00 op, overigens. (toch voelt dat anders dan opstaan om naar kantoor te gaan :-)).
1e dag: eindbestemming Humacuaca met mooie rotsformaties in allerlei kleuren door de mineralen die er in de grond zitten. Het is al 4 uur rijden voordat we er zijn! maar de route is mooi. Prachtige begraafplaatsen, die zo opgaan in dit hard ogende landschap dat het ontroerend is. De mensen hier hebben een hard bestaan. Er is niet veel anders dan die rotsen en de toeristen. Humacuaca is heel toeristisch maar wel gezellig. Allemaal lage huisjes. We eten een hapje en krijgen een folklorte groepje die met de panfluit ons vermaakt......weer die ´el condor pasa´. Echt, overal en altijd spelen ze dat nummer. Zoals het Cuantamera in Cuba. Enfin, via kleine plaatsjes, waarvan de ene leuker is dan de andere, terug naar Salta. In die plaatsjes is het wel mooi foto´s nemen van die kleine kindertjes. Ik heb er weer een paar mooie bij (die zaten alleen niet op het kaartje van de huidige foto´s die je kunt zien).
We waren om 21.00 uur weer terug.
De volgende 2 dagen was 1 excursie naar Cafayate, via Cachi. Ook door gebergte maar dan van een heel ander soort. We hebben deze dagen wel 4 of 5 verschillende soorten gebergte gezien. Het verveelde niet. We waren met z´n 4e maar de duitse had haar dag niet, zullen we maar zeggen. De achterbank waren een frans stel en mijzelf. We hebben dikke pret gehad met onze chauffeur/gids. En vonden het allemaal even mooi en indrukwekkend. We hebben hele delen over een grafel-achtige weg gereden en dat is de beroemde ruta 40. Een nationale weg notabene maar nog echt avontuurlijk. We hadden ook nauwelijks tegenliggers en geen file van tour-busjes. Heel mooi allemaal.
De achterbank heeft genoten! Hun engels was niet zo best, mijn frans nog minder maar dat mocht allemaal de pret en de communicatie niet drukken. Bij terugkomst in Salta zijn we met z´n 3e nog lekker wezen eten.
De vrijdag, eindelijk kon ik Salta eens bij daglicht zien! Want elke avond was het al donker. Leuk plaatsje, goed om in rond te lopen, rustig met ook veel lage huisjes. Knus, zeg maar. Nadat ik de kerken, musea en plaza´s had gezien ben ik in een lekker zonnetje gaan lezen. ´s avonds heb ik een concert bezocht....zo leuk. Ik zag het aanplakbiljet en dacht dat moeten we maar eens doen. Luis Salinas voor de liefhebbers. Helaas geen zang en ik ben niet zo van het instrumentale maar het was wel erg mooi. Niet al te veel gepiel. Was zeer de moeite waard. Helaas begon het om 22.15 uur en was het half 12 toen er pauze was. Omdat ik de volgende ochtend een trein te halen had, om 7 uur!, ben ik in de pauze vertrokken. Had op zich wel meer willen zien maar ja,een paar slechte nachten en de aandacht verslapt dan toch en voor zo´n (beloofde) mooie treinreis vond ik dat toch te jammer.
Dus zo gezegt: 6 uur op, half 7 op perron en 7 uur vertrek van de Tren a las Nubes. Eerste 2 uur toch geslapen :-) maar vanaf toen was ik erbij. Ook nu was het weer naar rotsen kijken.......mooi traject, knap gemaakt en met name het grootste viaduct was indrukwekkend. Tig meter boven de grond, gemaakt door de man die de eifeltoren heeft gemaakt (hij had maar 1 stijl, dat herken je direct). 2 x mochten we naar buiten en zat de hele gemeenschap met een kleedje prullaria te wachten tot je hen daarvan verloste. Denk aan ponchos, petjes, wandkleedjes, poppetjes, lama´s, geitjes en ....stenen. Tja, die hebben ze te over. Heeft een paar aardige foto´s opgeleverd dat wel. Het was op 4200 meter en dat merkte je goed. Er zit weinig lucht in de lucht. Je krijgt een benauwd gevoel. Rustig aan is dan het motto. Vanaf dit punt gaan we dezelfde weg terug...das jammer. Want dat is weer 6 uur naar dezelfde rotsen kijken. Daar hebben ze iets op gevonden: een filmpje, een spelletje (kruiswoordraadsel en wie het eerste klaar is heeft gewonnen....), een folklore bandje die een half uur muziek komt maken met o.a.....je raadt het al...el condor pasa. En als laatste een goochelaar. Ik zat op dat moment net in gesprek met een nederlands vrouw. We moesten hierom allemaal erg lachen. De goochelaar begon en ik zei nog..daar komt die duif en verdomd., het was nog een goede truc met een duif ook. Op zich was de goochelaar best heel goed maar het was inmiddels 21.30 uur en we waren gebroken van een hele dag zitten dus heeeel veeel animo heeft de goede man niet gekregen. Eindelijk waren we om 23.00! uur terug. Zelfd te moe voor een borrel.
Zondag heb ik nog even ´s morgens de stad doorgelopen met het franse stel en toen was het tijd voor de bus naar Mendoza. Is maar 15 uur. Maar als de bus net zo goed is als die van BA naar Iguazu dan gaat het goed komen.

Leuk om jullie berichtjes te lezen. Heerlijk Marja dat je er weer zo van mee kan genieten! Peet, nog een weekje werken en dan mag jij. Veel plezier in Maleisie!!
Buddha, dit is leven, nietwaar! Teenslippers en zonnetje.
Manon, wat heerlijk dat mijn poezebeesten het zo goed bij je hebben. Kan je niet zeggen hoe fijn dat voelt!!!! xx
E; mijn eigen spaans gaat wel beter maar om hen te begrijpen is soms nog wel een uitdaging. Ik knik bevestigend maar dan wordt er toch een antwoord met woorden verwacht. Had ik ze toch niet begrepen haha.
Hoop dat bij ING alles een beetje rustig is. Hoorde geen goede berichten over de DSB. Maar als ze nou met het spaargeld naar ons komen....

Voor iedereen die dit leest: besos y saludos. Hasta Mendoza.

xx
simone