Douane perikelen in Chetumal
Door: Simone
Blijf op de hoogte en volg Simone
27 Februari 2013 | Mexico, Chetumal
Dit wordt niet het leukste blog dat ik te schrijven heb maar alle verhalen moeten verteld worden anders denken jullie nog dat het alleen maar feest is, dat reizen.
Zoals gezegd zat ik net op tijd in de bus voor een rit van 6 uur Merida - Chetumal. Veel gedaan onderweg zoals goed over Guatamala gelezen. Heb nl nog niet echt een plan voor dat deel en tijd wordt toch wel iets om goed in te delen, met nog (maar) 3 maanden en te veel landen te gaan voor Equador.
Voorspoedige taxi rit (sorry, het was al donker, geen bus....hihi) en een aangename eerste indruk van stadje en hostel. Ik ga op zoek naar eten, zie een grote super en zowaar, het is ervan gekomen, ik heb mijn eerste maaltijd gemaakt. Pasta met knakworst..hihi, heel culinair....
Ben de enige totdat om 23.00 de rust wordt doorbroken door de komst van 3 Canadese meiden die rechtstreeks uit Canada aangevlogen kwamen. They fill the room. Kan ik naar bed?.......Het is ook hier godverzengend heet. De fans helpen weinig maar ik slaap wel oké op een geplastificeerd matras, zodat ik alle kanten op glibber bij het draaien.
Vandaag ga ik regelen dat ik het land uitkom. Nu denken jullie dat is gewoon bij de douane, tja. Hier is het naarste gedeelte: ik ben officieel nooit binnengekomen en ben eigenlijk 7 weken illegaal in Mexico geweest.
Bij binnenkomst in Tujiuna heb nl alleen op het lichtje van een stoplicht gedrukt, dat op groen sprong, verder niets hoeven doen, niets gezien, niet op gelet en niet verder nagedacht, maw geen stempel in paspoort gekregen en daar niet langs immegration geweest. Bij vertrek moet je een klein formuliertje afgeven wat ik dus niet heb. Vandaar maar een dagje eerder hier om dit te regelen. Hier gaat tie:
Met de taxi (20p) naar de boot immegration. Aardige vent, behulpzaam, er is geen probleem ik moet naar 'oficina de immigration'. Ok, taxi (20p), inschrijven, wachtkamer vol mensen. even aan de balie checken of ik voor mijn "probleem' daar aan het goede adres ben. Om te horen dat ik dat bij de bootimmegration kan/moet regelen. Ja maar, daar kom ik net vandaan...nee, daar kunnen ze het oplossen. Ik terug met taxi (20p), om daar te horen dat hij het morgen gaat oplossen. Ik betaal dan 'gewoon' 2x de exitfee en dan komt het goed. Ik geloof er nog geen .....van maar ik geloof ook dat ik vandaag niet verder kom. Laat ik de middag dan maar leuk vullen met een museum en een kort bezoek aan Bacalar, een dorpje naast Chetumal. Terug in het hostel is het super druk, een Canadees stel, een Colombiaans/Zweeds stel, nog iemand uit Oostenrijk. Met de laatste 3 raak ik meer aan de praat over het vervolg van onze reizen om daarna de drie 'crazy' meiden te volgen op het dakterras. Druk, veel bier en veel slechte tequila, slechte gesprekken maar goede muziek.. Ik houd het relatief snel voor gezien.
Vandaag gaat het gebeuren: ik ga naar Belize, tenminste........Ik ga uren vroeger dan de boot van 15.00uur. Heb er zorgen over. Nu is er iemand anders, en bij hem zit dus 'gewoon' betalen er niet in, ik moet naar de 'oficina de immigration'. Sorry..daar ben ik gister geweest en die zeggen dat ik hier moet zijn. Nee, zegt hij, ja, zeg ik. Het wordt wat naar als hij begint met dat ik niet zo offensief moet doen. Nou, niet om het een of ander............oké, hij is in controle en ik niet. Taxi! (20p). Bij de offina zit dezelfde vent achter de balie. Weer een wachtkamer vol maar ik loop gelijk naar de balie. Hij weet het nog en loopt weg. Komt terug en zegt; er is gebeld. Ja? Dus? Mijn baas heeft gebeld naar het kantoor bij de boot, ze weten nu dat ze het daar moeten regelen. Mooi. Taxi! (20p). En inderdaad, nu begrijpt deze vent dat hij aan het werk moet. Hij krijgt ondersteuning van 2 mannen die het iets beter weten dan hij. En ik krijg weer een preek dat ik in elk land zelf moet zorgen dat ik een stempel krijg. Ik kijk zo schuldbewust mogelijk (en geef ze ook echt gelijk). Het is inmiddels 14.00 uur als hij een officieel document gaat opmaken alsof ihet een boek is want hij tikt zich een lapzwans en moet hele teksten opzoeken. Als ik daar geduldig (!) wachtend een opmerking over maakt zegt hij dat het zijn eerste keer is....ah....Eindelijk klaar maar nu moet er een handtekening op van een baas. Een van de mannen stapt in de auto. Omwille van het verhaal......duurt wel 20 min voordat hij terug is...dan schudt hij...nee...de baas was lunchen, geen handtekening. Oh..en nu??........hij lacht...geintje........ik word echt 10 jaar ouder deze dag. Blijkt degene die getekend heeft ook nog eens de baas te zijn die het telefoontje heeft gepleegd...waarom niet dat document opmaken als ik op zijn kantoor ben?? Dat zal wel westerse efficiency zijn. Ok, ik moet ook tekenen en de tranen branden achter mijn ogen als ik de gewenste stempel in mijn paspoort krijg. Man wat een toestand om dit geregeld te krijgen. Oja, moet nog wel even betalen, de exit fee van 295 p. En de boete. Inmiddels heeft HIJ er enorme lol in dus begint over hoe flexibel Mexico en Mexicanen zijn (met net 7 weken van verhalen over corrupte politiemannen verwacht ik echt dat ik 50$ of 100$ moet betalen. Heb ik op gerekend dus zit in portemonnee). Big grin...als ik nu in totaal 500 p betaal is het helemaal prima. Een boete van 200 p, nog geen 20$. Ik vind het helemaal goed.
Het is klokslag 15.00 als ik buiten sta en het duurt 5 min voordat de kippenvel weg is. Op naar Belize!!!! Met de crazy ladies!!!
En ik kan nu al vertellen dat het volgende blog een stuk luchtiger en caribischer wordt :-).
Lieve groet,
Simone
-
05 Maart 2013 - 06:07
Iris:
Jeetje Simoon, wat een narigheid maar ja dat hoort er ook bij!
Hoop dat het eenmalig is voor je en zonde van je centjes! (mannen!)
Groetjes, Iris -
05 Maart 2013 - 07:20
Bianca:
Pfffff...... Wat n stress. Maar het is je gelukt!!!
Op naar je volgende blog
X -
05 Maart 2013 - 09:09
Harry:
Phoe phoe, wat een gedoe zeg. Maar eind goed al goed, weer een ervaring rijker en mooie verhalen om tijdens verjaardagen te vertellen in alle geuren en kleuren. Gelukkig is alles maar relatief, dus geniet van al het mooi's wat er nog op je pad gaat komen. -
05 Maart 2013 - 12:13
Marja Robert:
Hoi Simone, ik begon je verhaal te lezen en dacht: "daar kom je nooit meer weg". Van het kastje naar de muur en van de muur naar het kastje en de volgende dag weer heen en weer. Om moedeloos van te worden. Snap dat je hem zat te knijpen. Ze laten hun macht ook voelen en jij bent overgeleverd aan ze. Blij dat je eruit bent en je reis kan vervolgen. Heeft een hoop geld, zweet en tijd gekocht. Ook dit hoort er dus bij. Bureaucratie! Hoop dat het volgende verhaal weer luchtig en gezelliger wordt. Hier is het nu een zonnige dag en de temperatuur schiet omhoog van de week. Eindelijk zon! Veel plezier verder en laat weten wat er allemaal op je pad komt. Liefs uit Berkel en Rodenrijs. -
05 Maart 2013 - 12:42
Frans:
Ha Simone,
Mooie verhalen allemaal ook al zijn ze niet altijd even prettig voor jou! Maar zo lang ze goed aflopen is het achteraf altijd weer leuk om te kunnenn vertellen. Het is immers geen Hoofddorp waar je je bevindt!
Geniet daar!!! -
05 Maart 2013 - 17:16
Margrethe Tippersma:
Wauw, toestanden... maar alles is gelukkig toch goed gekomen. Volg je op afstand, geniet nog maar lekker (es ist schön später als du denkst :-)) Liefs, M -
06 Maart 2013 - 07:53
Yvette :
Hi simone!
Zo dat heb je maar weer geregeld... Het is wel een bureaucratisch gebeuren daar. Je zult wel aardig wat keren tot 10 hebben geteld. Je zou die mannen toch aan hun gestie de balie over willen trekken lijkt me;-)
Hoort wel bij dit grote avontuur , dat dan weer wel, verdiende rust nu in Belize!
wij hebben de eerste lentedag gehad, gister meteen lunch op t terras gedaan (met jas aan) mmm.
Dikke kus -
06 Maart 2013 - 15:35
E:
Je hebt het weer voor elkaar gebokst! Je charme hebben weer topuren gedraaid! Dubbel genieten nu daar in Belize!
Knuf, e -
06 Maart 2013 - 19:17
Lea:
pff...wat een gedoe zeg. Van het kastje naar de muur gestuurd maar de aanhoudster wint, je hebt het toch maar weer mooi geflikt. En nog voor een goed prijsje ook!!
Nou meis, dit heb je weer gehad, nu op naar Belize!! (vergeet geen stempeltje te halen....)
Liefs, Lea -
07 Maart 2013 - 19:25
Hiram:
Kleine troost: in ZUID-Amerika moet je mee naar een kelder waar je verhoord wordt...
bron: mijn vriendinnetje (nu mijn vrouw) , Colombia 1988
Dus als je nog "toevallig" Colombia in- en uitreist...
Al moet je die stempel als tatoe in je arm laten zetten, beter dat je m echt hebt!
Ofwel: nu even slikken, blijven genieten en later lach je erom.
gr -
12 Maart 2013 - 11:34
Peter T.:
Wat een zootje...wat een bureaucratie ook! Maar het is gelukt....voor weinig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
