Hualien en Yuli
Door: Simone
Blijf op de hoogte en volg Simone
22 December 2014 | Taiwan, Hualian
Hualien en Yuli
19 december en ik ga naar Hualien vandaag. Kleine 2,5 uur met de slowtrein. Omdat de 4 tijden voor de fasttrain al helemaal vol zat. Prima, ik heb de tijd. Rice, de dame van mijn hostel heeft wel even tijd om met me te gaan ontbijten. Taiwanees ontbijten. Ik krijg een warme opgerolde droge pannekoek met gesmolten plastic kaas en nee, daar hoef ik geen tofu of tuna op...:-).
Op het station, met een immense hal, vind ik nog wel wat ik wel kan eten. Soort van dat gezoete brood, vroeger verkochten we dat als een duivenkater. Weet niet of we het nog hebben in Nederland. Nog een ice coffee en ik kan op pad.
Wel fijn hoor, Taiwan is niet zo groot dus deze 3 weken geen busreizen van 6, 8 of 10 uur, zoals vorige keer in Centraal Amerika.
Ik vaar deze keer op de LP en kies voor Amigos Hostel. Een female dorm voor 4 maar ik ben de enige vandaag. In de dorm? Nee, in het hostel! Ik krijg info over de Taroko kloof en de supervriendelijke man tekent er zoveel op dat het er niet duidelijker op wordt...:-).
Eerst maar eens deze stad verkennen. Oogt rustiger, bredere straten, relaxed. Ik drink in een fijn tentje wat thee, dat is tenslotte de cultuur hier, en krijg aanspraak met 2 jonge meiden. Met behulp van de vertaal-app op de Samsung hebben we toch best een leuk gesprekje! Nog na-grinnikend ga ik op zoek naar iets om te eten. De pasta met tomatensaus smaakte me goed! Hualien heeft een leuk centrum, er speelde een bandje en stonden er kraampjes maar helaas miezerde het ook. Terug in de dorm lekker slapen. Je denkt fijn te gaan liggen en dan bedenk ik me dat ze vast het matras vergeten zijn. Maar nee, het matras is net zo hard als de beddenbodem. Nu zijn de heupen van mij best goed verstopt maar het voelde alsof ik direct op die diep verborgen botten ging liggen. Een dekbed van een ander bed bood uitkomst. Hup, liggen. Kriebel....kriebel.....huh? Bedbugs? Nee he? Nee, ik kan niets vinden. Liggen. Kriebel. Kriebel. Werd er gek van. Nou, dacht ik slim, die tijgerbalsem heeft menthol. Daar houden de meeste beestjes niet van. Alleen was ik iets te royaal dus volledig gloeiend en tintelend lig ik te bed......maar....geen kriebel meer...:-).
Vroeg eruit want vandaag ga ik naar de Tarokokloof. Een must-see. Dus dat doen we dan. En daarvoor zetten we dan ook een wekker op een tijd vóór 8 uur. Voor jullie heel gewoon, ooit voor mij ook maar dat is al even geleden...:-).
Ik ga met de bus die speciaal een dienstregeling heeft om alle plekken aan te doen. Het is alleen even goed puzzelen tussen de tijd die voor de trail is aangegeven en de volgende bus. Soms zit er ineens 2 uur tussen of is de tijd voor een trail net zo lang als de tussentijd voor de bus. Miet je je nog haasten ook. Nou, ik vogel het allemaal best ok uit, moet ik zeggen.
De kloof trouwens is prachtig. Idd steile wanden omhoog, kilometers lang. Soms bebost en soms kale muren loodrecht omhoog. De tweebaans weg meandert mee langs de rotswand. De trails zijn keurig aangelegd en variëren in moeilijkheid. Het hebben van eigen vervoer had hier heel prettig geweest. Enfin, ik eindig met een laatste wandeling en dan hoor ik de bomen meer dan door de wind bewegen. Zou het? Ja! JA! Wilde apen! De grijns is terug. Genieten en zoooo gaaf. Ik word daar toch zo blij van! Het waren er maar 3 waarvan er 1 mij ook zag..:-). Super!
Helaas moest ik terug voor de bus. Die vervolgens niet kwam...:-(. Heb ik daar op die parkeerplaats 50 min moet wachten, terwijl ik ook letterlijk aapjes kon kijken, ipv naar al die chinezen uit die 10-tallen toerbussen.
Er was een rotsblok naar beneden gevallen dus er was wat chaos op de weg....goed excuus lijkt me....
Terug in het hostel verzekeren ze me ervan dat er geen bedbugs zijn. Ik krijg nieuwe beddengoed en idd een prima nacht gehad! Oh, mijn diner: de risotto met pestosaus smaakte naar zeep. Dat was weer jammer.
De andere dag weer op pad: Yuli. In Yuli kun je de Walami trail doen én zijn er hotspring. Reden voor een stop, leek mij.
Echter, er zijn geen hostels. Wel een budgethotel. Er is geen enkel teken dat er ergens engels wordt gesproken. Wel zie ik een fietsenverhuur maar alles is wel heel erg Taiwanees. Ze gebaren dat het NP dicht is op zondag. Ik sta me te beraden op straat en wordt aangesproken door een Taiwanese, in het engels. Ik deel mijn twijfel maar ze zegt dat er leuk te fietsen is, in de omgeving. Ok dan. Ik check in en krijg een eigen kamer. Hihi, had ik ook in het vorige hostel maar deze keer zit de badkamer ín dezelfde kamer....:-).
Enfin, om half 1 zit ik op een prima fiets en off I go......de verkeerde kant op.....weet ik ook veel. Kan niets herkennen op de meegegeven kaart en alle, keurig aangegeven borden, op keurig aangelegde fietspaden zijn in het taiwanees..........krijgen jullie een beetje beeld??
Dan maar de 8 km naar de hotsprings. K...moet ik het laatste stuk steil omhoog de fiets duwen naar het door mij uitgekozen 'resort'. Weet ik ook veel. Nou, idd erg weinig want het is 1 bad.
En ook hier is er helemaal niemand...wat is dat toch?
Ik had het zo anders verwacht. Met een kwartier ben ik daar wel klaar mee..:-). Rek het nog een kwartier en dan maar weer terug. Weinig interessante rit. De stad begrijp ik voor geen meter. Ik herken de teashop én godzijdank, er is een 7-11... Kan ik me vanavond weer laven aan de duivenkater.....met een biertje op de hotelkamer, met de skisokken aan want het is hier vrij koud. Voelt toch niet helemaal als een goede keuze, deze stop.
Op naar Dulan dan maar. Kijken wat dat te bieden heeft.
Liefs allemaal
S.
19 december en ik ga naar Hualien vandaag. Kleine 2,5 uur met de slowtrein. Omdat de 4 tijden voor de fasttrain al helemaal vol zat. Prima, ik heb de tijd. Rice, de dame van mijn hostel heeft wel even tijd om met me te gaan ontbijten. Taiwanees ontbijten. Ik krijg een warme opgerolde droge pannekoek met gesmolten plastic kaas en nee, daar hoef ik geen tofu of tuna op...:-).
Op het station, met een immense hal, vind ik nog wel wat ik wel kan eten. Soort van dat gezoete brood, vroeger verkochten we dat als een duivenkater. Weet niet of we het nog hebben in Nederland. Nog een ice coffee en ik kan op pad.
Wel fijn hoor, Taiwan is niet zo groot dus deze 3 weken geen busreizen van 6, 8 of 10 uur, zoals vorige keer in Centraal Amerika.
Ik vaar deze keer op de LP en kies voor Amigos Hostel. Een female dorm voor 4 maar ik ben de enige vandaag. In de dorm? Nee, in het hostel! Ik krijg info over de Taroko kloof en de supervriendelijke man tekent er zoveel op dat het er niet duidelijker op wordt...:-).
Eerst maar eens deze stad verkennen. Oogt rustiger, bredere straten, relaxed. Ik drink in een fijn tentje wat thee, dat is tenslotte de cultuur hier, en krijg aanspraak met 2 jonge meiden. Met behulp van de vertaal-app op de Samsung hebben we toch best een leuk gesprekje! Nog na-grinnikend ga ik op zoek naar iets om te eten. De pasta met tomatensaus smaakte me goed! Hualien heeft een leuk centrum, er speelde een bandje en stonden er kraampjes maar helaas miezerde het ook. Terug in de dorm lekker slapen. Je denkt fijn te gaan liggen en dan bedenk ik me dat ze vast het matras vergeten zijn. Maar nee, het matras is net zo hard als de beddenbodem. Nu zijn de heupen van mij best goed verstopt maar het voelde alsof ik direct op die diep verborgen botten ging liggen. Een dekbed van een ander bed bood uitkomst. Hup, liggen. Kriebel....kriebel.....huh? Bedbugs? Nee he? Nee, ik kan niets vinden. Liggen. Kriebel. Kriebel. Werd er gek van. Nou, dacht ik slim, die tijgerbalsem heeft menthol. Daar houden de meeste beestjes niet van. Alleen was ik iets te royaal dus volledig gloeiend en tintelend lig ik te bed......maar....geen kriebel meer...:-).
Vroeg eruit want vandaag ga ik naar de Tarokokloof. Een must-see. Dus dat doen we dan. En daarvoor zetten we dan ook een wekker op een tijd vóór 8 uur. Voor jullie heel gewoon, ooit voor mij ook maar dat is al even geleden...:-).
Ik ga met de bus die speciaal een dienstregeling heeft om alle plekken aan te doen. Het is alleen even goed puzzelen tussen de tijd die voor de trail is aangegeven en de volgende bus. Soms zit er ineens 2 uur tussen of is de tijd voor een trail net zo lang als de tussentijd voor de bus. Miet je je nog haasten ook. Nou, ik vogel het allemaal best ok uit, moet ik zeggen.
De kloof trouwens is prachtig. Idd steile wanden omhoog, kilometers lang. Soms bebost en soms kale muren loodrecht omhoog. De tweebaans weg meandert mee langs de rotswand. De trails zijn keurig aangelegd en variëren in moeilijkheid. Het hebben van eigen vervoer had hier heel prettig geweest. Enfin, ik eindig met een laatste wandeling en dan hoor ik de bomen meer dan door de wind bewegen. Zou het? Ja! JA! Wilde apen! De grijns is terug. Genieten en zoooo gaaf. Ik word daar toch zo blij van! Het waren er maar 3 waarvan er 1 mij ook zag..:-). Super!
Helaas moest ik terug voor de bus. Die vervolgens niet kwam...:-(. Heb ik daar op die parkeerplaats 50 min moet wachten, terwijl ik ook letterlijk aapjes kon kijken, ipv naar al die chinezen uit die 10-tallen toerbussen.
Er was een rotsblok naar beneden gevallen dus er was wat chaos op de weg....goed excuus lijkt me....
Terug in het hostel verzekeren ze me ervan dat er geen bedbugs zijn. Ik krijg nieuwe beddengoed en idd een prima nacht gehad! Oh, mijn diner: de risotto met pestosaus smaakte naar zeep. Dat was weer jammer.
De andere dag weer op pad: Yuli. In Yuli kun je de Walami trail doen én zijn er hotspring. Reden voor een stop, leek mij.
Echter, er zijn geen hostels. Wel een budgethotel. Er is geen enkel teken dat er ergens engels wordt gesproken. Wel zie ik een fietsenverhuur maar alles is wel heel erg Taiwanees. Ze gebaren dat het NP dicht is op zondag. Ik sta me te beraden op straat en wordt aangesproken door een Taiwanese, in het engels. Ik deel mijn twijfel maar ze zegt dat er leuk te fietsen is, in de omgeving. Ok dan. Ik check in en krijg een eigen kamer. Hihi, had ik ook in het vorige hostel maar deze keer zit de badkamer ín dezelfde kamer....:-).
Enfin, om half 1 zit ik op een prima fiets en off I go......de verkeerde kant op.....weet ik ook veel. Kan niets herkennen op de meegegeven kaart en alle, keurig aangegeven borden, op keurig aangelegde fietspaden zijn in het taiwanees..........krijgen jullie een beetje beeld??
Dan maar de 8 km naar de hotsprings. K...moet ik het laatste stuk steil omhoog de fiets duwen naar het door mij uitgekozen 'resort'. Weet ik ook veel. Nou, idd erg weinig want het is 1 bad.
En ook hier is er helemaal niemand...wat is dat toch?
Ik had het zo anders verwacht. Met een kwartier ben ik daar wel klaar mee..:-). Rek het nog een kwartier en dan maar weer terug. Weinig interessante rit. De stad begrijp ik voor geen meter. Ik herken de teashop én godzijdank, er is een 7-11... Kan ik me vanavond weer laven aan de duivenkater.....met een biertje op de hotelkamer, met de skisokken aan want het is hier vrij koud. Voelt toch niet helemaal als een goede keuze, deze stop.
Op naar Dulan dan maar. Kijken wat dat te bieden heeft.
Liefs allemaal
S.
-
26 December 2014 - 14:12
Frans Crul:
Als je zo vaak de kans hebt om te kiezen, dan is een keertje verkeerd onvermijdelijk!
Prettige Kerst en geniet verder!
Ik blijf het met veel belangstelling volgen!!
HG Frans
-
26 December 2014 - 14:16
Angela:
Ha Simone,
Wat een avontuur weer! Leuk om je belevenissen te volgen.
Fijne kerstdagen nog.
Hartelijke groet, Angela -
26 December 2014 - 23:28
Alexandra:
Aaaah, hoop dat je wel een gezellig kerst hebt gehad! En ach, dit soort ervaringen is altijd leuk achteraf ;) Waar ben je met oud & nieuw? Fijne jaarwisseling alvast en pas goed op jezelf! Hoop dat je wat smakelijk eten gaat aantreffen komende tijd. -
27 December 2014 - 23:43
Anita:
Hee Simone, wat een verhaal weer. Apen gezien! Gaaf hoor. Je mist hier niets. Harde wind en koud. De hele dag natte sneeuw afgelost met regen. Nu is het droog maar heel koud. In het zuiden hadden ze veel sneeuw en je raadt het al. De treinen reden gelijk niet en chaos op de wegen door geschaarde vrachtauto's. Enfin we zijn hier echt niet gewend aan sneeuw. Vermaak je lekker. Dan gaan wij dat hier ook doen. Nog 1 dagje weekend en dan mag ik weer aan het werk. -
28 December 2014 - 16:20
Els :
Prachtig om je verslagen weer te lezen. Wat maak je weer een leuke dingen mee. Gisteren heeft het in Nederland voor het eerst weer gesneeuwd. Het was gisteren en vandaag koud. Goede reden om lekker op de bank hangen met een boek en tijdschrift. Uitbuiken van de kerstdagen, die wel erg gezellig waren, maar waarbij ik toch net weer een mintje teveel heb genieten. Geniet van je reis.
groetjes,
els -
29 December 2014 - 09:24
Boris En Olivia:
Lieve simone,
Gaat het goed met jou? Met ons wel.
We hebben 4 dagen geleden mijn verjaardag gevierd en ik heb veel kadoos gekregen.
En een nieuwe kamer en een bed van steigerpijpen.
Liefs Boris
Lieve Simone,
Ik ben naar de bibliotheek geweest en heb daar een film en boekjes gehaald. Twee boekjes kan ik al lezen. We hebben lekker vakantie en doen best veel.
Hoe gaat het met jou? Is het leuk in Azie?
Wanneer kom je weer terug?
Dike kus van Olivia -
04 Januari 2015 - 09:37
Peter T.:
Die tip van de tijgerbalsem voor de bedbugs ga ik onthouden...dat komt misschien hier thuis nog eens van pas ;-)
Dank voor je "story" weer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
