Yangon, die andere wereld

JAAA, ik kan letterlijk mijn verhaal weet kwijt!!

Yangon dus, 3 tot 6 januari:
Na het in gebruik nemen van de kamer ga ik het eerste rondje lopen door de buurt.
Zo'n eerste indruk is altijd een beetje overweldigend. Alle zintuigen staan open en ik probeer het letterlijk op te snuiven.
Wat een luchten. Warmte, zweet, vispaste, kruiden, pepers, olie waarin van alles gefrituurd wordt, houtvuurtjes, zoet, kruidig, alles door elkaar.
Gelijk die dag merk ik ook hoe het hier gaat met geld wisselen. Pinnen met bankkaart gaat niet. Gevouwen en beschreven bankbiljetten leveren een lagere koers op en het beste is ook nog wat rond te 'shoppen' voor de beste koers, zo blijkt. Voor $ 100,- is de koers beter dan voor $ 20,-. Niet 985 kyat maar 975 kyat voor $1,-. Ik vond het dus wel meevallen. In het gebruik bij musea of hotels geldt trouwens een 1 op 1 koers.

De straten zijn vol met kleine winkeltjes, electriciteitsdraden, verkeer, kratten, boxen en kraampjes voor de winkels met van alles en nog wat. Variërend van eten, haarstylingsproducten, groente en fruit tot een kraampje waar je met een 'echte' telefoon kan bellen..:-).
En dan ook de eerste aanblik van een pagode gehad, er zullen er velen volgen, verwacht ik. Dit was de alom bekende Sule Pagode, wie kent haar niet.
Om nu niet direct op straat aan te schuiven bij weet ik wat, kies ik voor veilige fried rice bij een 'normaal' ogend tentje. Iced coffie erbij.
Het leven in Myanmar stopt een beetje om 21.00 uur (ze staan daarentegen retevroeg op, zal ik achter komen), dus ben ik vroeg terug. Helaas wil het van slapen niet echt veel komen. Pas in de ochtend tuk ik echt lekker een paar uur weg, met gevolg dat ik hartstikke laat op gang kom.
Met een taxi naar een aardig park, alleen omdat het bussysteem nog totaal onbegrijpelijk is, en dan al lopend door interessante straatjes met kraampjes en aan sugar-cane machientjes draaiende mannetjes, naar de belangrijkste pagode van Myanmar; Shwedagon Paya.
Het is 4 januari en dat onafhankelijkheidsdag hier, wat betekend dat er door de kinderen veel spelletjes op straat worden gedaan. Gezellig druk en veel om naar te kijken!.
Zoals hier gebruikelijk is, trek je je schoenen uit als je binnengaat. En heel handig.....er staat een leger vrouwen klaar met plastic zakjes om je schoenen in te doen. Lang leve de vooruitgang :-(. Ben ik nou zo bereist, arrogant geworden misschien of gewoon nog te moe maar het is niet zo ongelofelijk indrukwekkend als dat de beschrijvingen zeggen of me hebben doen laten geloven. Ben van andere tempels, pagodes meer onder de indruk geweest. Niet dat dit niks was hoor, zo is het ook weer niet. Mooi en interessant genoeg om er de nodige tijd aan te besteden. Om bv bij de bordjes van de dagen van de week het interessante bordje tegen te komen van woensdagmorgen én die van woensdag middag. Hier heeft de week nl 8 dagen......Zaagmans deelt de week echt doormidden.
Ook mooi de mix te zien tussen eeuwenoude buddha beelden waarbij het hoofd omgeven wordt door alle kleuren, knipperende ledlampjes :-).

Na deze bezienswaardigheid van het to- do lijstje te hebben afgestreept ga ik eten bij Feel Myanmar. Niet alleen voor toeristen, ook bij de Birmezen hoog aangeschreven. En voor de fb lezers nu waarom ik zo moedig was. Hihi.
Ik heb namelijk alles geproefd wat ik op tafel kreeg gezet. Omdat ik eigenlijk alles ook wel lekker vond en omdat het geen fried rice was. Kijk, dat is voor mij al heel wat...ben niet zo'n held hoor en al helemaal niet met eten.
Een soepje, 2 grote garnalen, nog wel zelf te pellen op een bruin drapje dat heerlijk bleek, eendenpoot mét vel ( dat heb ik dan weer niet gegeten), tomatensalade en als toet, van het huis, een bruin drapje met gelei balletjes. Ook gewoon geproefd.....en leeggegeten. Nou, ik vond het héél goed van mezelf...biertje erbij, top.

Na een redelijke nacht de andere dag naar het Nationaal Museum. Nu is mijn Birmees een beetje roestig dus het was niet zo heel informatief. Ik was toch in de buurt dus de lunch was veilig bij Feel Myanmar, met sweet sour chicken, das dan ook wel weer errug veilig maar goed, verder de dag een beetje rondgestruind en mijn ogen uitgekeken en op zijn tijd een toeristen terras gepakt......
Ook weer tegen sluiten van de dag terug, als mensen hun kraampjes opruimen, de bordjes in grote plastic bakken afwassen, groente inpakken en de restjes wegdoen....waar dan vervolgens de ratten en de muizen zich goed aan doen. Je zult begrijpen dat ik goed heb gekeken waar ik liep.....

Eigenlijk weet ik nog niet hoe ik het morgen ga doen. Eerst maar de bus naar Bago, 2 uurtjes verder. En dan kijken waar de bus me brengt.

Xxx
S