Bago en de reis naar Inle Lake
Door: Smone
Blijf op de hoogte en volg Simone
06 Januari 2014 | Myanmar, Bago
Bago
Met een taxi van $8 naar het busstation voor een busrit van2 uur voor $2.
Geen swingende muziek, geen vrolijke handelaren, geen drukte maar een krakkemikke bus, rustige mensen en iedereen een zitplaats. Geen stops voor wie maar erin of eruit wil maar gewoon in 1 x van Yangon naar Bago.
Bij het uitstappen word ik direct belaagd door wel 4 mannetjes die me naar hun hotel willen begeleiden. Phoe, die kwam wat imponerend over. Ik kies er 1 en met tas en al achterop de brommert. Hij is goed en regelt alles wat ik wil: busticket vanavond naar Inle lake, een excursie achterop de brommert door deze stad en stalling voor de tas.
Echter, het mannetje waarmee ik op pad ga heeft een geweldige alcohol lucht om zich heen.
Als we bij een monestery aankomen, met alle ruimte van de wereld, rijdt hij tegen een hond aan. Ik zeg hem dat dat niet had gehoeven....
Vervolgens stuurt hij me het klooster in. Daar is het de tijd voor de studie en de monniken spreken hardop teksten, allemaal ies anders. Ze hebben allemaal ook andere bladzijde en andere boeken voor zich. Intrigerend. En toch klinkt het prachtig, geruststellend en in harmonie met elkaar.
Ik mag in hun slaapvertrekken kijken en zie een ruimte met 8 matjes, op de houten vloer, afgeschermd door grote metalen kisten waarin hun persoonlijke eigendommen zitten, vaak zijn dat boeken zegt de gids. Terug bij de brommer is het mannetje dat het allemaal geregeld heeft er. Ja, zegt mijn gids.......ik ben te dronken. Ik kijk hem verbaast aan en merk dat zijn eerlijkheid me raakt. Dus ik knik. Je wist het hé, zegt tie. Ik knik. Ja, dat met de hond, dat was niet goed. Het enigecwat ik kan doen is hem een hand geven en hem bedanken voor zijn eerlijkheid. ik ga verder met mannetje 2 :-).
We gaan langs een grote boa constrictor, die de reïncarnatie is van een prinses., langs grote pagodes met een mooi uitzicht, zodat je goed alle andere puntjes van de pagodes kunt zien liggen en we komen bij een grote reclining buddha. Reusachtig liggend ding.
Na 2 uurtjes tuffen over stoffige en onverharde wegen vol kuilen is het genoeg. We gaan een biertje drinken. Waarbij hij in de dop van de fles van binnen het plastic folietje eraf haalt...ja, zegt tie, 500 kyat. Hihi. Hij verteld over zijn kindjes, over zijn Ierse eerste vrouw en dat wonen in Ierland niet ging, over Aung San Suu Kyi, over de regering (van uniform naar burgerkleren...maar nog gewoon dezelfde regering), over welke moeilijkheden het leven hier heeft. En.....hij betaald zelf zijn eigen bier.
Mooie middag gehad.
Half 7: we gaan de comfortabel uitziende bus in, krijgen deken en hoofdkussen, geluidloze film en we gaan vertrekken. Trui was ook mee én nodig, sámen met de deken. Allemaal net even wat te krap en als voorbuurvrouw maximaal naar achter wil vraag ik haar vriendelijk doch dringend het één na achterste standje te gebruiken, watze gelukkig doet. Ik zit ongemakkelijk, met net te veel spanning op de benen om ze kunnen ontspannen, draaien, draaien en slapen ho maar.
Het is een lange nacht geworden. Waarbij de route ook niet over een 4 baans weg verliep maar over een 1- baans geasfalteerd weggetje. En waarbij we behoorlijk gingen overhellen als er gepasseerd moest worden, wat nogal aan de orde van de..uh...nacht was. Of dat de weg op hele stukken toch echt bochtig was zodat het van links naar rechts ging. Vast een prachtige route geweest maar we hebben er niets van gezien.
Om 3 uur s nachts aankomst in Kalaw, helft van de bus eruit, dan nog ruim 2 uur naar de kruising voor Inle lake. Inmiddels zit ik in een hel verlichte bus, val om van de slaap en doe de deken van mijn uitgestapte buurvrouw over mijn hoofd. 2 uur later bleek dat geen goed idee...ze hebben me letterlijk over het hoofd gezien. :-(. Als ze het doorhebben zijn we de uitstapplaats al voorbij. Kop en kont, tas erachteraan en daar sta ik...aardedonker, freezing cold, 5 uur in de ochtend en een wijzende hand naar wat lichtjes in de verte.....daar, daar was de halte.
Er stopt na enige meters wel al een taxi die me naar die kruising brengt. Ik klappertand letterlijk van de kou en van de slaap. Hij wil me voor $10 naar Nyaung Shwe, hét dorpje aan Inle lake brengen. Of een half uur wachten op de bus vanuit Mandalay op meer foreigners, want die in mijn bus zaten zijn inmiddels allang vertrokken. Ik wacht. En kijk een beetje om me heen. Vuurtjes zijn gestookt. Mensen drinken koffie en maken zich klaar voor een werkdag. Pick-ups komen en na ongeveer 10 min komt er een mannetje naar me toe dat ik voor $2 mee kan (Ipv de gebruikelijke$0,50). Laat maar doen, onderweg zijn is soms fijner dan wachten. Pick-up is alleen wel open en al rijdt het niet hard, het is wél héél koud. In Nyaung Shwe brengt hij me bij een willekeurig uit LP gekozen hotel. Te duur want ik ga niet weer $ 45,- betalen . Volgende..ook te duur en bij de derde is het te betalen ($20,-) . Dat hij me rondreed is wel goede service voor die $2.
Gelukkig kan ik ook gelijk de kamer op. 06.37 uur......welterusten!!
De volgende dag gaan we ontdekken welke avonturen van Inle lake ons brengt!!
Liefs,
Simone
Met een taxi van $8 naar het busstation voor een busrit van2 uur voor $2.
Geen swingende muziek, geen vrolijke handelaren, geen drukte maar een krakkemikke bus, rustige mensen en iedereen een zitplaats. Geen stops voor wie maar erin of eruit wil maar gewoon in 1 x van Yangon naar Bago.
Bij het uitstappen word ik direct belaagd door wel 4 mannetjes die me naar hun hotel willen begeleiden. Phoe, die kwam wat imponerend over. Ik kies er 1 en met tas en al achterop de brommert. Hij is goed en regelt alles wat ik wil: busticket vanavond naar Inle lake, een excursie achterop de brommert door deze stad en stalling voor de tas.
Echter, het mannetje waarmee ik op pad ga heeft een geweldige alcohol lucht om zich heen.
Als we bij een monestery aankomen, met alle ruimte van de wereld, rijdt hij tegen een hond aan. Ik zeg hem dat dat niet had gehoeven....
Vervolgens stuurt hij me het klooster in. Daar is het de tijd voor de studie en de monniken spreken hardop teksten, allemaal ies anders. Ze hebben allemaal ook andere bladzijde en andere boeken voor zich. Intrigerend. En toch klinkt het prachtig, geruststellend en in harmonie met elkaar.
Ik mag in hun slaapvertrekken kijken en zie een ruimte met 8 matjes, op de houten vloer, afgeschermd door grote metalen kisten waarin hun persoonlijke eigendommen zitten, vaak zijn dat boeken zegt de gids. Terug bij de brommer is het mannetje dat het allemaal geregeld heeft er. Ja, zegt mijn gids.......ik ben te dronken. Ik kijk hem verbaast aan en merk dat zijn eerlijkheid me raakt. Dus ik knik. Je wist het hé, zegt tie. Ik knik. Ja, dat met de hond, dat was niet goed. Het enigecwat ik kan doen is hem een hand geven en hem bedanken voor zijn eerlijkheid. ik ga verder met mannetje 2 :-).
We gaan langs een grote boa constrictor, die de reïncarnatie is van een prinses., langs grote pagodes met een mooi uitzicht, zodat je goed alle andere puntjes van de pagodes kunt zien liggen en we komen bij een grote reclining buddha. Reusachtig liggend ding.
Na 2 uurtjes tuffen over stoffige en onverharde wegen vol kuilen is het genoeg. We gaan een biertje drinken. Waarbij hij in de dop van de fles van binnen het plastic folietje eraf haalt...ja, zegt tie, 500 kyat. Hihi. Hij verteld over zijn kindjes, over zijn Ierse eerste vrouw en dat wonen in Ierland niet ging, over Aung San Suu Kyi, over de regering (van uniform naar burgerkleren...maar nog gewoon dezelfde regering), over welke moeilijkheden het leven hier heeft. En.....hij betaald zelf zijn eigen bier.
Mooie middag gehad.
Half 7: we gaan de comfortabel uitziende bus in, krijgen deken en hoofdkussen, geluidloze film en we gaan vertrekken. Trui was ook mee én nodig, sámen met de deken. Allemaal net even wat te krap en als voorbuurvrouw maximaal naar achter wil vraag ik haar vriendelijk doch dringend het één na achterste standje te gebruiken, watze gelukkig doet. Ik zit ongemakkelijk, met net te veel spanning op de benen om ze kunnen ontspannen, draaien, draaien en slapen ho maar.
Het is een lange nacht geworden. Waarbij de route ook niet over een 4 baans weg verliep maar over een 1- baans geasfalteerd weggetje. En waarbij we behoorlijk gingen overhellen als er gepasseerd moest worden, wat nogal aan de orde van de..uh...nacht was. Of dat de weg op hele stukken toch echt bochtig was zodat het van links naar rechts ging. Vast een prachtige route geweest maar we hebben er niets van gezien.
Om 3 uur s nachts aankomst in Kalaw, helft van de bus eruit, dan nog ruim 2 uur naar de kruising voor Inle lake. Inmiddels zit ik in een hel verlichte bus, val om van de slaap en doe de deken van mijn uitgestapte buurvrouw over mijn hoofd. 2 uur later bleek dat geen goed idee...ze hebben me letterlijk over het hoofd gezien. :-(. Als ze het doorhebben zijn we de uitstapplaats al voorbij. Kop en kont, tas erachteraan en daar sta ik...aardedonker, freezing cold, 5 uur in de ochtend en een wijzende hand naar wat lichtjes in de verte.....daar, daar was de halte.
Er stopt na enige meters wel al een taxi die me naar die kruising brengt. Ik klappertand letterlijk van de kou en van de slaap. Hij wil me voor $10 naar Nyaung Shwe, hét dorpje aan Inle lake brengen. Of een half uur wachten op de bus vanuit Mandalay op meer foreigners, want die in mijn bus zaten zijn inmiddels allang vertrokken. Ik wacht. En kijk een beetje om me heen. Vuurtjes zijn gestookt. Mensen drinken koffie en maken zich klaar voor een werkdag. Pick-ups komen en na ongeveer 10 min komt er een mannetje naar me toe dat ik voor $2 mee kan (Ipv de gebruikelijke$0,50). Laat maar doen, onderweg zijn is soms fijner dan wachten. Pick-up is alleen wel open en al rijdt het niet hard, het is wél héél koud. In Nyaung Shwe brengt hij me bij een willekeurig uit LP gekozen hotel. Te duur want ik ga niet weer $ 45,- betalen . Volgende..ook te duur en bij de derde is het te betalen ($20,-) . Dat hij me rondreed is wel goede service voor die $2.
Gelukkig kan ik ook gelijk de kamer op. 06.37 uur......welterusten!!
De volgende dag gaan we ontdekken welke avonturen van Inle lake ons brengt!!
Liefs,
Simone
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
