Una semana en Mexico D.F.

We krijgen een koning! Ik vond het best leuk. Nu komt koningdag ( effe wennen) op de geboortedag van mijn oma. Al had ik het ook leuk gevonden als hij zijn eigen oma had willen herdenken door gewoon het op 30 april te houden. Enfin, we krijgen een koning!!

Maar ik ga jullie nu vertellen over mijn verblijf in Mexico d.f.
4 uurtjes in de bus van Morelia, met Spiderman op de tv, een prachtig landschap uit het raam, en muziek in de oren. Kan niet kiezen en heb het er maar druk mee.
Om 15.00 uur, een keurige tijd, een Bienvenidos à Mexico D.F. Aanwijzingen volgend stap ik in een overbevolkte trolleybus. Blik op de tas maar niet op de weg, die ik toch niet ken, daar niet van, maar ik moet er wel bij een specifieke halte eruit. Te laat, dus dat werd lopen. Lang lopen. De tas rijdt nog best, dat is het probleem niet. De buurt werd wel een beetje creepy en als ik de weg vraag zegt die man: ik ken het hostel niet maar als het hier is zou ik van hostel veranderen. Maar gelukkig is het aan de andere kant van de Cathadral en voelt die buurt gelijk veel veiliger Aan. Het hostel is gelijk top met een Rooftop bar met uitzicht dat jullie kunnen zien op Facebook. En over muziek gesproken; speciaal voor Nieske; Ze draaide knocking on heavens door van Guns and Roses. Hoe mooi! Het is zo ongelofelijk eenvoudig hier om mensen te ontmoeten. Biertje erbij en kletsen. Het gaat niet verder dan waar kom je vandaan, wat heb je al gezien en waar ga je hierna naar toe maar dat is nou juist de lol van het geheel. Argentijnen, Colombianen, Fransen, veel Australiërs en Canadezen. Heel weinig Hollanders. Die heb ik tot nu alleen nog maar in LA gesproken. Enfin, zal niet te lang dralen want dit wordt een lange blog. Veel gedaan namelijk. (En de mini typt zo makkelijk dat ik vergeet me tot de hoofdlijnen te beperken, hihi).
De eerste dag: het miezert dus een mooie gelegenheid voor een mooi museum de national arte. Daarna langs het postkantoor en dat bleek een enorm prachtig, historisch mooi gebouw te zijn. Je gaat de foto's zien. Pakketje versturen is duur (maar mam, er is er een onderweg naar je). Vanuit het hotel worden er Free walking tours georganiseerd dus ik sluit in de middag aan. Met een Duitser en een Amerikaanse. En met uitleg is alles wat we zien nog leuker: status benito Juarez, een staatsman, teatro de belles artes, het loterij gebouw (oja, Anne-m en Michel....ik had 20 euro op het staatslot..bedankt!!!) en we komen langs een soort arc de Triumph waar demonstraties worden gehouden. Die zijn zeer vreedzaam en aan de orde van de dag. De vrijheid van demonstreren is heilig hier en ze sluiten hele verkeersaders af voor een optocht. Daarna is het tijd voor een biertje, el pacifico vind ik erg lekker, in een locale kroeg. Zo eentje waar je zelf nooit ingaat, of überhaupt vind maar daarom des te leuker. De Amerikaanse is met haar couchsurfing Duitse vriend ( die ze in inmiddels spuugzat is :-) ) en hij wil maar naar een wrestling match. Niet op mijn lijstje maar ik kan het wel goed met ze vinden en besluit, na wat bier, om maar eens mee te gaan. Duh, een wrestling match.........we krijgen zo'n masker, de groep is hilarisch en Kathy en ik krijgen de grootste lol. Helemaal veilig achter het masker..hihi. Het blijkt echt iets te zijn hier, compleet met een boksring, tribunes, bier(!) en veel publiek. Ik vind het niet te bevatten en super hilarisch. Kathy en ik schreeuwen ons suf. Eerst de dames, maar die zijn toch wat minder van de show, want dat is het overigens. Hulk Hogan, zeg maar....hahaha. Dan veel mannen in de ring en dat worden er steeds minder. En op het laatst Rush vs Terrible. Ze komen op met muziek, als een Raymond van Barneveld....hahaha. Kathy en ik gaan wedden. Zij is voor Rush en ik voor Terrible......ik win de strawberry daquiry in het hostel...YEAH. Ze negeert overigens haar vriendje volkomen dus daar hadden we geen last meer van...
We zijn echt schor van het schreeuwen maar hebben de avond van het jaar. Ik zit zo vol van energie dat het licht pas om 0200 uur uitgaat. Toch nog het ontbijt van 1000 gehaald voor een nieuwe dag Mexico City. Vandaag met Sapir, een Israëlische, op stap naar Xochimilco, de drijvende tuinen. Het is best een eind uit het centrum van de stad maar dat is juist leuk, zo krijg je meer mee van de stad. We zijn blijkbaar allebei toch niet helemaal bij want we betalen veel te veel voor deze excursie. Maar ach, blijkbaar kunnen we het lijden en....de zon schijnt, ze is prettig gezeldschap dus zitten we 2,5 uur op een bootje naar tuin Centra te kijken. Oja, en poppen die ze in de boom hebben gehangen. Een verhaal wat ik maar niet ga vertellen, wil je dit blog nog in 1 dag gelezen krijgen.
Daarna aan we naar het museum van Dolores Olmeda. Zij is een belangrijk impresario voor het werk van Diego Rivero en Frieda Kahlo. 2 belangrijke mensen in de Mexicaanse kunst van de 19e eeuw en intellectuelen van hun tijd. Ze overleed in 1954. (Wikipedia: De Britse band Coldplay liet zich door een van Kahlo's schilderijen inspireren, en vernoemde er het album Viva la Vida naar), en hij in 1957. Overigens waren in dit museum de pauwen in de tuin interessanter.
Enfin.....we eindigen op het roof terras alwaar ze Metallica voor me draaien. We drinken bier en hebben het goed!
Dan, 24 Jan gaan Sapir en ik mee op ochtend free walking tour. Er hebben zich meer ingeschreven en ineens zijn er zomaar 3 Hollanders in de groep. Ik omhels ze bijna....ik heb zo lang geen Nederlands meer gesproken tegen iemand....meiden it Brabant en Menno uit Haarlem, die een half jaar in Mex heeft gestudeerd. Voor allerdrie is het de laatste dag. Die we, met prachtig weer, gaan doorbrengen in een park (met een gecreerde ruimtecwaar bankjes staan en speakers, waaruit rustige muziek komt....een stilte plek..fantastisch. moeten ze in het vondelpark ook doen!)en in het Antropology museum. Weer mede door de gids krijgt alles wat we zien meer inhoud. Hier gaat het veel over de Azteken en minder over de maya's. Over Hernan Cortez, die dit deel heeft verovert en over goden, mythes, vroeger tijden met de archelogische vondsten. Menno en Sapir hebben elkaar ook gevonden in de politieke Israëlische aangelegenheden. Ze discussiëren meer dan dat ze het museum bekijken. Weet niet of het goed of fout is, maar ik ben niet zo politiek geëngageerd dat ik daarover hele gesprekken kan voeren. Weet niet eens of wij in NEd nu pro of anti Israël zijn en het is zo niet belangrijk. Ik vind haar aardig en we hebben het gezellig. Daar gaat het mij om. Maar inmiddels begint mijn rug het te begeven, hoog tijd voor de terugtocht met bus en bus. Na wat rust op bed gaan we eten met z'n allen in een mex rookhol maar met lekker eten. Het is dat Menno het kende want anders had ik er wederom niet binnengestapt. Daarna zijn we naar de Latino Americano Tower gegaan, tot de 42 verdieping aldaar. Wat een uitzicht, wat een vervelende andere gasten in de bar. We drinken het biertje en breien een eind aan deze lange maar prachtige dag. Zijn jullie al moe van het lezen alleen al. ......ik was kapot dus heb daarna een dagje niets gedaan. Wat huishoudelijke dingen zoals foto's uploaden, post regelen en was wegbrengen.
Dag daarna, zaterdag, ga ik naar een ander deel van de stad, gewoon om het te zien. Coyoacan..of zoiets. Een leuke mercado met veel eten, een park met veel mensen, veel muziek, veel zon, veel genoeglijkheden, veel tijd. En ik ga naar het huis van Frida Kahlo. Daar krijgt ze me te pakken. Mooie kunst, heftig leven, interessant feministe.
Terug in mijn eigen Barrio is het ook super druk, met veel straatmuzikanten. Veel mensen die blijven staan en geld geven, die er echt van genieten en meezingen of mee klappen met de muziek, die varieert van hier een groepje met panfluit en daar een heuse rock band die Rolling Stones spelen (nog goed ook). Mensen eten ijs, kinderen krijgen ballonnen, jongelui drinken bier, ik kijk mijn ogen uit en heb wel 2 uur gedaan over deze terugweg. Er zijn hier in Mexico overal van die kadootjes.
Die avond is er Australische BBQ op het rooftop terras. Briljant toch?
Ik heb al 2 dagen bijgeboekt en dan toch nog maar een extra nachtje want ik mag de piramides niet missen; 'Teotihuacan is an enormous archaeological site in the Basin of Mexico, 30 miles (48 km) northeast of Mexico City, containing some of the largest pyramidal structures built in the pre-Columbian Americas. The name means "where man met the gods." Apart from the pyramidal structures, Teotihuacan is also known for its large residential complexes, the Avenue of the Dead, and numerous colorful, well-preserved murals. Additionally, Teotihuacan is het meest bezochte archeologische site van Mexico' aldus Wikipedia.
Met een tour en het is weer heel international en gezellig. Tot aan die heerlijk lunch met kip en mole, guacamole, papaya, appels, spagetti, etc. Helaas betaal ik een hoge prijs voor het lekkers want ik word beroerd. Ipv de piramides ga ik van bano tot bano (toilet). Er zijn 2 grote piramides, die van de zon en die van de maan. Daar zit 2 km tussen. En geen bano....ik haal het helaas niet. Ik maak plichtmatig de foto's en trek me weer terug op de bano. Totdat ik moet spugen en alhoewel dat erg oplicht, voel ik me hondsberoerd. Eindelijk gaan we terug naar de stad, die ik niet geheel vlekkeloos haal (mooie woordspeling, al zeg ik het zelf). Direct op bed maar ja,ik slaap boven dus toilet bezoeken vragen veel kracht.
De volgende morgen gelukkig weer zodanig opgeknapt zodat ik kan reizen..
Nou, ik kan nog duizend dingen verder vertellen want het was een fantastische week in een fantastische stad. Daar doet zelfs de laatste vervelende middag en nacht niets aan af. GA als je de kans krijgt. Mexico Stad is prima te doen. Tuurlijk is het opletten maar in welke grote stad niet. GA! Het zijn fantastische kadootjes die je daar op elke straathoek krijgt. De mensen zijn prachtig, hun gewoontes zo anders en mooi. Ik ben zwaar onder de indruk. Maar gezien de lengte van dit blog houd ik het voor gezien. Sorry, heb het niet in minder woorden kunnen doen :-).

Op naar Puebla. Laterrrrrrr
Xx
S