Unawatuna; paradise beach - tuktukdrivers from hel

Het bussysteem is super hier. Er lijkt een bus naar elke bestemming elke 3 min te gaan, voor minder dan een €. En dat zijn dan ritjes van een half uur, uur of zo. Naar Galle is het een airco bus over de spiksplinter nieuwe highway en die is wel 500 rupies..... € 2,80..en dan voor 20 rupie naar Unawatuna.
Je lacht je rot.

Ik had me slecht voorbereid en heb (inmiddels had) nog een te groot vertrouwen in de Sri Lankezen dus toen de tuktuk driver in Unawatuna zei dat het door mij gekozen hotel 3 km verder was ging ik toch maar met hem mee. Hij deed heel erg zijn best mij bij andere guesthouses onder te brengen, omdat die van mij erg vies zou zijn.. Totdat die ene mw van het guesthouse zei........kom even binnen...ze begin met fluisteren.....deze kamer is geen 3000 rupies maar 2000 rupies maar dan moet je tegen de tuktuk driver nee zeggen en lopend terugkomen. Ahhh, zo werkt het. Dit was een prima kamer dus zo gezegd zo gedaan. Was de man niet zo blij mee maar ja...dat is zijn probleem. Als ik mijn intrek heb genomen en het bochtige straatje ga verkennen zie ik nog geen 300 meter verder het guesthouse waar ik heen wilde.....hoezo 3 km?? Zó vervelend. En het guesthouse was ook helemaal niet zo vies....systeem van commissies is niet zo'n fijn systeem, voor ons toeristen dan......
De middag breng ik door zoals je dat aan het strand doet: beetje mango smoothies drinken, zonnen, zwemmen, happie eten, zonnen, smoothies drinken enz enz...heerlijk hoor.
Savonds een biertje en een beetje klungelen op de ipad. Dan op de kamer naar de zee luisteren, boekje lezen. Het enige jammere is dat ik nog geen aansluiting heb gevonden en het allemaal redelijk in mijn eentje moet doen.
De andere dag ga ik, eindelijk..., een keertje yoga doen. Ik voel me zo stijf dat ik er helemaal tegenop zag maar het is goed. Ik ben, alweer, in mijn eentje maar dat is deze keer een zegen aangezien hij me enorm helpt bij de oefeningen. Bijzonder prachtig uurtje.
Daarna ga ik de stad Galle. Het is vrijdag en ik ben laat, mede door de yoga. Vrijdags sluiten vrijwel alle locale restaurants en de winkeltjes want tussen 12 en 2 wordt er in de moskee gebeden. Kon ik nog net een goed stuk appeltaart als ontbijt krijgen..:-).
Galle kent een enorme Nederlandse geschiedenis. Het bastion dat het fort omgeeft heeft ook allemaal Nederlandse namen: Utrecht bastion, Zwart bastion. Ook de Leynbaans straat ligt hier. Erg leuk. Het fort is maar klein dus zo doorkruist en het is vol met Nederlandse verwijzingen. De Old Dutch Store, Dutch museum, Olanda antiques en weer een Dutch Gereformeerde kerk ma
Et de Nederlandse grafstenen. Ik word op een gegeven moment gewoon van de straat geplukt door een enorm lief, vrijwel tandeloos klein vrouwtje. Ik moet naar haar historische Nederlandse huis komen kijken. En dat doe ik. Is dit bouwval een huis? Ja, ze wijst op de keuken, voorraadkamer en de bijkeuken. Gelukkig voegt ze eraan toe dat het vroeger in goede staat was want anders was ik echt gaan twijfelen aan haar verstandelijke vermogens, die verder nl dik in orde lijken. Het is namelijk eerder een ruine, zonder dak en tussenmuren. Er lopen nu geiten...
In haar woonkamer, de tranen schieten in je ogen dat een oude vrouw zo moet wonen, wijst ze op historische details maar ik ben met de 3 kleine kittens bezig...;-). Ik geef verder blijkbaar de goede antwoorden want ik krijg bij voortduring verbroederende handdrukken. Of ik thee wil, koffie, nou,..nee, maar dan mag ik écht niet vertrekken zonder een appel. Inmiddels is er een donationbox op tafel gekomen waar ik wat ruimhartiger dan mijn gewoonte een bijdrage in stop. Kijk, dit was een kadootje!! Oh, en we gaan schrijven, want we zijn nu vriendinnen.........
Terug op straat nog wat leuke straatjes doorkruisen met dito baristas voor uitstekende koffie en dan terug. De tas weer eens pakken want morgen wacht Mirissa. Oh, maar dan moet je eigenlijk morgen daar heen om een kamer te regelen voor de dag daarna. Mirissa is erg vol, moeilijk, moeilijk...zegt de landlady.
Hetgeen bevestigt wordt als ik 2 hostels bel uit de LP. Vol. Onzin, zeggen de 2 engelse lade aan de bar. Er is zoveel keus...
Ik ga het morgen wel zien. Ik vertrek, met bepakking!

Weer een warme groet!
S