Sleepless in Monteñita
Door: Simone
Blijf op de hoogte en volg Simone
24 Juni 2013 | Ecuador, Montañita
Ik neem de taxi om 07.00 uur en de bus naar Guayaguil om 7.35 uur waar ik 4 uur later aankom. Weinig meegekregen van de rit want ik heb nu eens veel geslapen.
Overstap op de bus naar Santa Elena omdat ik niet anderhalf uur wil wachten voor de directe bus naar Monteñita. 2 uur later van daaruit de bus naar de eindbestemming waar ik om 3 uur, half 4 aankom. Phoe, een van de langste busdagen sinds tijden.
Was de rit vanaf santa Elena langs erg slaperige dorpjes, Monteñita is very alive. Uitbundige hostels, veel artwork, versierde kleine straatjes en veel stalletjes op de straat, variërend van ecuadorian souvenirs, ceviche, hamburgers, artisanias tot jugo's en cocteles (sap en cocktails). Jong volk op straat.
De hostals hier, moet eerlijk zeggen, schrikken me een beetje af. Te uitbundig, te achenebbis of te jong. Zie er 3 en besluit degene pal aan het strand te nemen. Ik hou ervan me de oceaan geluiden in slaap te vallen. Het is het duurste wat ik gezien heb ($15.-), het stinkt er, matras is weliswaar bedbug-free maar niet al te schoon. En toch.....doe ik het. Ik zet alles open wat open kan, de fan voluit en dan wordt het al wat beter. Vrijwel de hele dag niets gegeten en mijn keuze uit de vele mogelijkheden blijkt de beste. Ik denk niet dat ik ooit lekkerdere ravioli (met ricotto en spinazie) gegeten heb dan bij Timbo Limbo, vergezeld van 2 bellen rode wijn. Mmmmmmmm.
Daarna bij het rondje lopen koop ik oorbellen, passend bij een ketting. Hij maakt ze ter plekke voor me, kijk dat is nog eens op maat gemaakt handwerk! Ben moe en wil gaan lezen op 'mijn' veranda, in mijn in Cuenca geruilde boek van Paulo Coelho. Een leuke buurman heeft andere plannen en we kletsen gezellig de avond vol. Het boek geeft een leuke invulling aan ons gesprek. Later dan gedacht gaat het licht uit. Maar de gruwelijke muziek gaat vol aan bij de discotheek ernaast, een techno dreun waar de oordoppen is beperkte mate voor helpen. Ik slaap wel maar word vaak even wakker.
De andere ochtend is het stil en hoor ik de zee!! Yeah. Het wordt een mooie dag vandaag want ik ga whale-watchen! De cirkel is rond. Ben ik begonnen in San Diego (wat is dát lang geleden), ga ik ze nu aan het einde van de trip weer zien.
De boot is vol, met 24 man. De golven hoog, op en neer op volle zee. JA! Daar is er 1. Groot. Hij verdwijnt. Op een ander plekje weer 1: tail!! Ook die verdwijnt en dan is de oceaan groot hoor, want je weet niet waar en wanneer ze weer boven komen. Dan gaan we echt even een stukje varen naar een ander deel van de baai. Ik mag nu voorop zitten, met 2 anderen (om beurten want het is een perfect plekje) en dan zien we er 4, samen zwemmen! Prachtig gezicht en wat een geluk dat we net nu het plekje hebben. Inmiddels is de zon vol doorgebroken dus mij hoor je niet klagen.
Daarna kunnen we snorkelen maar ik prefereer het zonnen..moet toch mijn kleur een beetje bijhouden, nu het nog kan. Op de terugweg zien we op de rotsen nog wat blue-footed boobies.
Terug in Monteñita is het hele dorp tot leven gekomen, overal karretjes met veel flessen: cocteles! Met een goed groot plastic bekertje met froozen margerita ga ik lekker het strand op. Overal parasols, stoelen, mensen, volleyballend, voetballend, liggend, slenterend...erg gezellig, echt een zomer-gevoel! Heerlijk.
Na het uitgebreid zonnen is het tijd om de zonsondergang vanaf mijn veranda te zien en dan kies ik vandaag een verkeerd restaurant want de calzone is niet te eten....enfin, ik ben erg aan het gapen, gewoon bedtijd......
Had je gedacht...het is zaterdagavond en alhoewel voor mij alle dagen hetzelfde zijn is de zaterdagavond hier toch net even wat extra. Extra hard en extra lang, zo blijkt. Want nu houdt de muziek niet om 4 uur op maar....om 07.30 uur in de ochtend...........vreselijk gruwelijke muziek en dat is niet omdat het zo goed is..wat een stomme dreun. Ik besluit vandaag Monteñita te verlaten, heeft een hoop leuke kanten maar dit kan ik niet aan, zelfs niet na alles wat ik de afgelopen 6 maanden heb gedaan en doorstaan.
Ik ga naar Puerto Lopez, een uurtje met de bus.
Kan ik gewoon nog meer walvissen gaan kijken :-).
Xxx
Simone
Overstap op de bus naar Santa Elena omdat ik niet anderhalf uur wil wachten voor de directe bus naar Monteñita. 2 uur later van daaruit de bus naar de eindbestemming waar ik om 3 uur, half 4 aankom. Phoe, een van de langste busdagen sinds tijden.
Was de rit vanaf santa Elena langs erg slaperige dorpjes, Monteñita is very alive. Uitbundige hostels, veel artwork, versierde kleine straatjes en veel stalletjes op de straat, variërend van ecuadorian souvenirs, ceviche, hamburgers, artisanias tot jugo's en cocteles (sap en cocktails). Jong volk op straat.
De hostals hier, moet eerlijk zeggen, schrikken me een beetje af. Te uitbundig, te achenebbis of te jong. Zie er 3 en besluit degene pal aan het strand te nemen. Ik hou ervan me de oceaan geluiden in slaap te vallen. Het is het duurste wat ik gezien heb ($15.-), het stinkt er, matras is weliswaar bedbug-free maar niet al te schoon. En toch.....doe ik het. Ik zet alles open wat open kan, de fan voluit en dan wordt het al wat beter. Vrijwel de hele dag niets gegeten en mijn keuze uit de vele mogelijkheden blijkt de beste. Ik denk niet dat ik ooit lekkerdere ravioli (met ricotto en spinazie) gegeten heb dan bij Timbo Limbo, vergezeld van 2 bellen rode wijn. Mmmmmmmm.
Daarna bij het rondje lopen koop ik oorbellen, passend bij een ketting. Hij maakt ze ter plekke voor me, kijk dat is nog eens op maat gemaakt handwerk! Ben moe en wil gaan lezen op 'mijn' veranda, in mijn in Cuenca geruilde boek van Paulo Coelho. Een leuke buurman heeft andere plannen en we kletsen gezellig de avond vol. Het boek geeft een leuke invulling aan ons gesprek. Later dan gedacht gaat het licht uit. Maar de gruwelijke muziek gaat vol aan bij de discotheek ernaast, een techno dreun waar de oordoppen is beperkte mate voor helpen. Ik slaap wel maar word vaak even wakker.
De andere ochtend is het stil en hoor ik de zee!! Yeah. Het wordt een mooie dag vandaag want ik ga whale-watchen! De cirkel is rond. Ben ik begonnen in San Diego (wat is dát lang geleden), ga ik ze nu aan het einde van de trip weer zien.
De boot is vol, met 24 man. De golven hoog, op en neer op volle zee. JA! Daar is er 1. Groot. Hij verdwijnt. Op een ander plekje weer 1: tail!! Ook die verdwijnt en dan is de oceaan groot hoor, want je weet niet waar en wanneer ze weer boven komen. Dan gaan we echt even een stukje varen naar een ander deel van de baai. Ik mag nu voorop zitten, met 2 anderen (om beurten want het is een perfect plekje) en dan zien we er 4, samen zwemmen! Prachtig gezicht en wat een geluk dat we net nu het plekje hebben. Inmiddels is de zon vol doorgebroken dus mij hoor je niet klagen.
Daarna kunnen we snorkelen maar ik prefereer het zonnen..moet toch mijn kleur een beetje bijhouden, nu het nog kan. Op de terugweg zien we op de rotsen nog wat blue-footed boobies.
Terug in Monteñita is het hele dorp tot leven gekomen, overal karretjes met veel flessen: cocteles! Met een goed groot plastic bekertje met froozen margerita ga ik lekker het strand op. Overal parasols, stoelen, mensen, volleyballend, voetballend, liggend, slenterend...erg gezellig, echt een zomer-gevoel! Heerlijk.
Na het uitgebreid zonnen is het tijd om de zonsondergang vanaf mijn veranda te zien en dan kies ik vandaag een verkeerd restaurant want de calzone is niet te eten....enfin, ik ben erg aan het gapen, gewoon bedtijd......
Had je gedacht...het is zaterdagavond en alhoewel voor mij alle dagen hetzelfde zijn is de zaterdagavond hier toch net even wat extra. Extra hard en extra lang, zo blijkt. Want nu houdt de muziek niet om 4 uur op maar....om 07.30 uur in de ochtend...........vreselijk gruwelijke muziek en dat is niet omdat het zo goed is..wat een stomme dreun. Ik besluit vandaag Monteñita te verlaten, heeft een hoop leuke kanten maar dit kan ik niet aan, zelfs niet na alles wat ik de afgelopen 6 maanden heb gedaan en doorstaan.
Ik ga naar Puerto Lopez, een uurtje met de bus.
Kan ik gewoon nog meer walvissen gaan kijken :-).
Xxx
Simone
-
26 Juni 2013 - 07:48
Nieske:
Hai laiverd! Haha, dat discoverhaal ken ik van Malta! Dan weet je dat je ouder wordt ;-) Verder; heerlijk dat je dan de vrijheid hebt om een deurtje (uurtje) verder te reizen! Vast een goede keus. Nog een paar dagen genieten van deze reis, daarna weer naar huis waar, als je de vogeltjes hier mag geloven de zomer toch eindelijk gaat beginnen :-) Kun je gewoon weer verder met genieten (maar dan iets anders).
Ik heb nog maar 1,5 week te werken en daarna begint mijn nieuwe reis (maar dan iets anders) echt! We hebben nog wel wat te klussen, maar het wordt wel steeds echter. Mijn buik groeit en groeit en ik he zelfs al een stapeltje nieuw mini-rompertjes gekocht ;-) Is vast de start van nesteldrang. Verder alles OK hier! En mocht je straks ( kun je je vast niets bij voortsellen) weer eens op kantoor komen...? Wij zitten (soms) op C4. Maar voordat het zover is.. Maak een mooie afsluiting van je bijzondere reis! ☀ Alle liefs, Nieske x -
26 Juni 2013 - 08:47
Harry:
Simone, ik heb genoten van al je verhalen en foto's. Fijn om op deze manier samen met je op reis te zijn geweest, alleen kan jij echt zeggen "Ik ben er geweest"! Wat een ongelooflijk mooie ervaring en wat een geschenk om dit te mogen doen. Lucky you.
En dan voorbereiden op de terugkeer en al hetgeen wat op je af gaat komen. Het zal niet makkelijk zijn na deze tour van 6 maanden niets moet, alles mag. Ik hoop, dat je toch met een ander gevoel terugkomt en dit op een of andere manier kan vasthouden met al hetgeen wat op je pad gaat komen. Maar volgens mij heb je (weer) zelf ervaren, dat uiteindeljik alles goed komt, op de een of andere manier.
Carpe diem!
Harry
- De makkelijkste manier om te ontspannen is te stoppen om dingen te veranderen -
-
27 Juni 2013 - 10:13
Peter T.:
En dat discoverhaal ken ik weer van Albufeira, Algarve...sjemig, wat een terreur is het dan als je wilt pitten en tot half 5 dreunt dat maar door! Maar die strandverhalen spreken me wel enorm aan...lijkt me heerlijk!
Simone...bedankt voor al je schitterende verhalen en sfeerimpressies...bedankt voor alle energie die je in je blogs gestoken hebt. Ze waren niet alleen voor ons...ook voor jezelf als herinnering maar toch....super! Kussssss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
