And now; the Pacifico in Chitre

Ik heb nog wat tijd om nog een andere plaats in Panama te bezoeken voordat ik naar de grote stad ga. Het is de ochtend van 16 mei. Wat ga ik doen? Ik lees het hoofdstuk in de Lonely Planet maar er zijn geen echte grote highlights verder. Ja, er zijn een paar mooie NP's aan de Pacific-Side maar de reistijd is langer en het weer is nu niet bepaald goed te noemen.
Toch maar naar de stad? Nee, ik kies voor Chitre. Daar heb ik eerder over gehoord en ik ga maar voor 1 dag en.. ook een fijne reden..het is halverwege naar Panama dus dan is mijn reistijd de dag daarna ook niet zo super lang. Chitre wordt het.
Bus naar David, bus naar Diviso en dan word ik aan de kant van de Interamericana afgezet..uh?...maar het blijkt helemaal ok te zijn. Hier komt het busje naar Chitre, blijkbaar. Eerste aanblik is die van een beetje vervallen, niet al te groot stadje maar wel redelijk verspreid. Erg local en niet toeristisch. Waar is het centrum? en waar zijn de hostels? De LP geeft weinig goede aanbevelingen. Er blijken geen hostels te zijn. Hotels zijn erg duur maar het pension was weer erg vies. Visioenen van El Estor in Guatamala kwamen boven. Het naast het pension gelegen hotel is dan misschien iets duurder maar oogt iets schoner....bovendien moet je je sowieso nooit afvragen wat die vlekken op de muur bij het bed zijn. $30,-. heb ik wel warm water, wifi en....een tv.
Een rondgang in het stadje levert winkels met slechte en goedkope producten op, geen internet cafe en een slechte pizza, waar ik dan wel weer een hongerige en hulpbehoevende oude vrouw heel blij mee maakt, ze neemt zelfs de korstjes mee.
En wat doe je als je tv hebt...dan kijk je tv...en doe je verder helemaal niets meer. Echt, wonderlijk hoe een ongelofelijk verlammend gevoel ik krijg van deze 'ervaring'. Het is mijn eerste tv sinds mijn vertrek..nee, na de USA, dus 6 januari. Zó niet gemist en ik wil ook nu eigenlijk niet kijken, dus zoek een muziek kanaal op. Beter. De nacht is koel, donker en ik slaap heerlijk. Kan de volgende dag het warme water nog niet vinden (ja, er blijkt een heus systeem voor te zijn...eerst de koude kraan een beetje open, die aan de linkerkant zit, dan vol de warme rechtse kraan en dan 5 min wachten....), dus de douche die ochtend is wat snel hihi. Wat te doen? Blijft de vraag. Als we dan toch aan de pacifico kant zijn dan maar naar de zee. Er zijn echter meerdere playa's dus ik kies er random één. Busje (alweer). Landschap is saai, gele zanderige weilanden, kale bomen en wat huisjes. Word ik verveeld of is het echt niets?
Enfin, het strand is van god en al verlaten. Geen enkel leven behalve krabben in vele maten en soorten en vissersbootjes op de zee. Kortom, geen bal aan. Ik moet, wist ik, anderhalf uur wachten op het busje terug, gelukkig heb ik mijn boek mee en is er een waterig zonnetje.
Zittend op het verlaten strand kom ik de tijd wel door.
Terug in Chitre doe ik alvast wat boodschappen voor mijn voorgenomen tocht naar primitief San Blas en eet ik een McD-wrap in heerlijk ge-airco-d McD.
Daarna in het park in het zonnetje (jawel, hij is even terug) mijn boek uitgelezen en na een lekker nacht is het daarna....op naar de grote stad.

Ik post dit blog op de luchthaven van Guayaquil, op 27 mei, wachtend op mijn vlucht naar Quito.
Jullie houden het blog tegoed van de geweldige tijd die ik in P-C heb gehad, inclusief de dagen op San Blas.
Maar dat moet nog even duren want ik vertrek morgen voor 8 dagen naar de Galapagos en ik verwacht daar geen wifi te hebben. Maar daarna komen er 2 fantastische blogs aan!!!

Veel liefs,
Simone