ofwel Shangri-la
Door: Simone
Blijf op de hoogte en volg Simone
08 Augustus 2010 | China, Zhongdian
We zijn inmiddels in Dali maar daarover in een later blog meer want ik doe dit natuurlijk, zo blauw als ik ben, chronologisch.
Tibet was een geweldige ervaring maar zo traditioneel of authentiek als ik had verwacht is het niet geweest. Wel in de kloosters maar niet in het dagelijks leven. Vieze ongezellige steden, vol met winkels voor het dagelijkse boodschappen.
Wel zijn de tibetanen een stuk vriendelijker en opener dan de chinezen en minder smerig. Alhoewel we nog steeds maar niet over de wc's moeten beginnen.
Ons reistempo is in Tibet flink verlaagd zodat we goed een vakantiegevoel hebben.
We zitten hoog en dat merken we allemaal goed. Enige inspanning moet worden gevolgd door een rustpaze om weer op adem te komen. Zelfs de 2 toch kleine trappen in het hotel maakt dat je bovenaan even naar adem hapt. Eerst dacht ik dat ik toch nog een slechte conditie had, de bezoeken aan de sportschool ten spijt, maar nee, die 3000 meter en hoger doen dat met ons. We zijn overigens al 2x boven de 5200 meter geweest. Ik geloof niet dat ik ooit zo hoog ben geweest. Dan wordt je wel wat licht in je hooft.
Het uitzicht zijn helaas glooiende bergruggen met in de verte de stijlen pieken. maar ja, anders is er voor de mensen ook niet in te leven.
Voor de liefhebbers van het eten; ik ben het merendeel vergeten ;-) Vind het niet zo interessant en ik eet ook nit zo interessant. Yak vlees is de eerstekeer spannened maar daarna
staat het zo vaak op het menu want het is ons rundvlees, zeg maar.
Smaakt overigens helemaal prima!
Fried noodles ook ;-)
Efin, na 4 dagen elders dan in Lhasa te zijn geweest komen we voor 1 middagnog terug en dan blijkt wel dat Lhasa de leukste stad is. We lopen nog een keer deze bijzonders stad rond. Contact met de mensen is zoo makkelijk. Het levert weer een paar mooie momenten op en foto's natuurlijk.
Dan gaan we de volgende dag met het vliegtuig naar Zhongdian, ook wel Shangri-la genoemd.
Kleine anderhalf uur vliegen en ik zit aan het raam en zie de grillige pieken, met sneeuw tussen de wolken door. Himalaya zoals ik de Himalya had voorgesteld. Even genieten!
Tussendoor leest Bloem nog even mijn hand.
Zhongdian staat in de beschrijving als een grijze stad. Niets blijkt minder waar. Het is een prachtig centrum met hout bewerkte huisjes.
We gaan naar de tempel maar bezoeken ook een museum. Daar lopen we een dokter tegn het lijf die tibetaanse medicijnen heeft gestudeerd. Hij houdt praktijk in het museum. We gaan met hem mee en 7 krijgen een diagnose stelling. Ik 'dring' mij naar voren. Dat lijkt me leuk. Je gaat zitten, legt je handpalm open voor hem, zegt je leeftijd en dan zegt hij: you are beautifull and young for your age! Nou, dat is al 1 punt voor hem. Dan moet ik mijn tong uitsteken en ziet hij het gelijk ;-) Je spieren en gewrichten...daar heb je last van. Waar? ik wijs op mijn schouder. Ah, hoe lang al? ach, 25 jaar? Ah, dan moet ik medicijn 9 nemen tegen artrites en spierpijn. Dat is dan 260 yuan voor 1 maand pillen. Maar dan ben ik er wel 10 jaar van af.
Mmmm, zou hij gezien hebben dat ik al vanaf binnenkomst over mijn schouders sta te wrijven omdat ik door de rugzak veel last heb daarvan........... Weet je, sorry, ik doe het niet. Anderen gaan zitten en krijgen ook een diagnose. Sommigen zijn 'spot on' en kon hij niet weten, bij anderen ziet hij de zwaarste aandoening over het hoofd en geeft aan dat de lever schoongemaakt moet worden. Och, zegt deze reisgenoot, dat kan ik me wel voorstellen gezien mijn voorliefde voor een wijntje ;-). Sommigen kopen dus wel de pillen en dat betekent dat we over een maand na de vakatnie contact zullen hebben over het resultaat.
Verder is Zhongdian wederom een commercieel mekka. Leuke dingen voor weinig. Leidt tot een zware tas...helaas. Bij iedereen. We showen onze aankopen vaak bij terugkomst in het hotel. Handschoenen voor 1,50 euro? Waar vindt je dat nou? in China natuurlijk. Hier wordt alles gemaakt!
De volgende dag gaan we naar de hotspring. Half uurtje door het landscap rijden, ook eens leuk en dan in een soort uitgehakt ovaal in heet zwavel water spelen met elkaar.
Meer is het niet eigenlijk. Maar ja, beter dan weer onzinnige dingen kopen ;-). Zelfs Bloem, zooo bang voor water, waagt zich erin en wordt super begeleidt door René.
Dan is het weer tijd voor een biertje. Hebben ze niet, oja, wel. Geen koffie, nee. Geen cola, oja, toch wel. Blijft raar volk!
Wij delen al ons meegebracht eten en drinken. Terug waaierd de groep weer uiteen en doet iedereen zijn ding.
Het regent de laatste 4 dagen s'avonds. Ik heb wel 2 regenponcho's mee EN een nieuwe regenjasje want het is tenslotte hier regenseizoen maar je begrijpt dat die altijd in de tas in het hotel zitten want als we overdag weg zijn is het stralend weer........zo ook deze avond. Maar gelukkig kun je in een restaurant altijd schuilen. Deze dag zit ik, alleen, in de back-backers area met veel westerse touristen en raak ik gezellig aan de praat met 2 amerikanen. Heel verhaal over het bestuderen van de tibetaanse religie ikv hun afstuderen en we nemen nog een beer Lao (een van de lekkerste bieren!). Als de regen ophoudt ga ik via de winkeltjes terug naar het hotel. Och,...die tas is zo mooi......dan kun je je gewoon niet meer bedwingen...tenminste...ik niet......het verdijnt weer in de pijlloze diepte van mijn tas........(HEERLIJK!!!)
Tot een laterrrrrrrrrrrrr voor het vervolg.
Blijf reageren, altijd leuk.
Update over de poezen? Over die schatten van nicht/neef?
en verder wat iedereen kwijt wil ;-)
liefs Simone
-
13 Augustus 2010 - 08:03
Willy:
Hoi Simone,
Wat eem belevenissen en indrukken. Met prachtige foto's. Helaas mis ik de foto's bij dit verslag. Wel een gemiste kans om de behandeling van de chinese arts niet op te volgen. Dus iets over schouderklachten kan dan niet meer. Veel pelzier verder en zie weer uit naar je het vervolg.
Willy -
13 Augustus 2010 - 09:48
Madelon:
Hi Simone,
Wat goed te lezen dat het allemaal weer mooi en avontuurlijk is. Hier is alles goed. Geniet er nog maar van en tot gauw. Liefs Madelon -
13 Augustus 2010 - 11:18
Peter:
Nou Simone..ik had nog wel een paar dingen geweten waarvoor die "medicijnman" je pillen had kunnen geven hoor! Maar goed...ik ben discreet! Geintje!! Leuk om te lezen dat je weer zo'n super reis meemaakt. Je bent wel effe in Tibet geweest hoor....wow!! Laterrrr!
-
13 Augustus 2010 - 20:33
Helma:
He Simone, leuk om je verslag te lezen, wat een avontuur! Moest ook wel lachen om jou opmerking dat je "blauw als je bent" chronologisch te werk gaat. Zouden nou echt veel mensen,niet ING-ers, begrijpen wat je daarmee bedoelt haha. Geniet nog verder van je reis, ik kijk uit naar je volgende verslag! -
17 Augustus 2010 - 09:58
Manon:
Hey simone,
Je reis zit er alweer bijna op.. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar de weken zijn omgevlogen.. Maar volgens mij heb je een prachtig avontuur beleefd!
Hier gaat nog steeds alles goed! Pip en Odin vermaken zich wel.... vooral slapend! Pip komt soms uit nieuwsgierig heel even bij je kijken en om odin moet ik steeds lachen.. Die wil het liefste meeeten als ik ga eten (kruipt op je schoot en zijn hoofd bijna in je bord), gaat voor je OP tafel zitten, wil vaak bij je op de bank liggen, loopt op bed gewoon OVER je hoofd.. Hem ga ik straks wel missen hoor! Het is toch wel gezellig een kat.. Haha wat ik niet ga missen zijn al die haren!! Ik heb het na een paar dagen al opgegeven mij daar druk om te maken hihi.. Ook de geur in je badkamer en daardoor in de rest van de kamers zal ik niet missen ;-) Maar goed ik begrijp dat het je allesjes zijn en ze zijn al oud..
Nou simoon geniet er nog goed van een paar dagen! Ik laat nog even weten of ik er zaterdag wel of niet ben want we gaan misschien die dag naar de Efteling met familie. Maar als dat zo is dan kom ik snel bij je bijkletsen.. Ik laat dan in ieder geval de sleutels bij ross.. Zij gaat toch de deur niet uit want ze is afgelopen donderdag van Kim haar paard afgevallen en heeft een breuk in haar bekken.. Erg vervelend voor dr allemaal, vooral de pijn.. Ik moet wel zeggen dat het iedere dag een stukje beter gaat.. Maar goed je bent weer helemaal op de hoogte!
X Manon -
17 Augustus 2010 - 11:40
Monique:
Hoi Simone, wel intrigerend hoor, die diagnoses en de pillen. Ben erg benieuwd of je idd hier een kans hebt laten liggen. Het klinkt vanaf hier in ieder geval weer allemaal geweldig en toch maar weer de Himalaya gezien, dat zeggen er nog niet veel je na! Hoop dat je een goede reis hebt straks en dan praten we gauw weer bij. Groetjes, Monique.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley